- - CA Kalusugan At Kaligtasan

Section § 124960

Esta ley subraya la importancia de manejar eficazmente el dolor crónico severo, especialmente en lo que respecta al uso de medicamentos opiáceos. El estado reconoce tanto la necesidad de controlar el uso ilegal de opiáceos como las deficiencias en el tratamiento del dolor derivado de diversas condiciones, tanto cancerosas como no cancerosas.

Establece que algunos pacientes podrían necesitar atención especializada o un enfoque multidisciplinario debido a la complejidad del dolor crónico. También enfatiza que los opiáceos, cuando son utilizados con criterio por profesionales experimentados, pueden ser seguros y efectivos para aquellos que no han encontrado alivio por otros medios.

Los pacientes tienen derecho a aceptar o rechazar cualquier tratamiento para el dolor, incluidos los opiáceos. Los médicos están autorizados a prescribir las dosis necesarias de opiáceos si cumplen con las regulaciones médicas específicas. Sin embargo, los médicos pueden negarse a prescribir opiáceos, pero deben informar a los pacientes sobre otros médicos que podrían ofrecer dichos tratamientos.

La Legislatura encuentra y declara todo lo siguiente:

(a) El estado tiene el derecho y el deber de controlar el uso ilegal de fármacos opiáceos.

(b) El tratamiento inadecuado del dolor agudo y crónico originado por cáncer o condiciones no cancerosas es un problema de salud significativo.

(d) Un paciente que sufre de dolor crónico intratable severo debe tener acceso a un tratamiento adecuado para su dolor.

(e) Debido a la complejidad de sus problemas, muchos pacientes que sufren de dolor crónico intratable severo pueden requerir una derivación a un médico con experiencia en el tratamiento del dolor crónico intratable severo. En algunos casos, el dolor crónico intratable severo se trata mejor por un equipo de clínicos para abordar los problemas físicos, psicológicos, sociales y vocacionales asociados.

(f) En manos de profesionales del manejo del dolor conocedores, éticos y experimentados, los opiáceos administrados para el dolor agudo severo y el dolor crónico intratable severo pueden ser seguros.

(g) Los opiáceos pueden ser un tratamiento aceptado para pacientes con dolor crónico intratable severo que no han obtenido alivio por ningún otro medio de tratamiento.

(h) Un paciente que sufre de dolor crónico intratable severo tiene la opción de solicitar o rechazar el uso de cualquiera o todas las modalidades para aliviar su dolor.

(i) Un médico que trata a un paciente que sufre de dolor crónico intratable severo puede prescribir una dosis considerada médicamente necesaria para aliviar el dolor, siempre que la prescripción esté en conformidad con la Sección 2241.5 del Código de Negocios y Profesiones.

(j) Un paciente que sufre de dolor crónico intratable severo tiene la opción de elegir medicación opiácea para el tratamiento del dolor crónico intratable severo, siempre que la prescripción esté en conformidad con la Sección 2241.5 del Código de Negocios y Profesiones.

(k) El médico del paciente puede negarse a prescribir medicación opiácea para un paciente que solicita el tratamiento para el dolor crónico intratable severo. Sin embargo, ese médico deberá informar al paciente que existen médicos que tratan el dolor crónico intratable severo con métodos que incluyen el uso de opiáceos.

manejo del dolor crónico acceso al tratamiento del dolor regulaciones de opiáceos derechos del paciente en el manejo del dolor tratamiento multidisciplinario del dolor uso ético de opiáceos especialistas en manejo del dolor tratamiento del dolor intratable opciones de manejo del dolor responsabilidades de prescripción del médico cumplimiento de la Sección 2241.5 aprobación de medicación opiácea tratamiento del dolor relacionado con el cáncer dolor por condiciones no cancerosas modalidades de alivio del dolor

(Amended by Stats. 2011, Ch. 396, Sec. 2. (AB 507) Effective January 1, 2012.)

Section § 124961

Ang seksyong ito, na kilala bilang Batas ng Karapatan ng Pasyente ng Pananakit, ay nagpapahintulot sa mga pasyente na may matinding talamak na pananakit na magpasya kung gagamit ng iba't ibang paggamot upang pamahalaan ang kanilang pananakit. Maaari silang pumili ng mga gamot na opiate nang hindi muna sumasailalim sa mapanghimasok na pamamaraan tulad ng operasyon.

Maaaring tumanggi ang mga doktor na magreseta ng mga opiate, ngunit kailangan nilang ipaalam sa mga pasyente na may ibang doktor na maaaring mag-alok ng ganoong paggamot. Maaaring magreseta ang mga manggagamot ng kinakailangang dosis ng opiate, alinsunod sa ilang medikal na alituntunin.

Maaaring hilingin ng mga pasyente sa kanilang mga doktor na markahan ang kanilang mga reseta para sa mga layunin ng emergency o pagkakakilanlan ng tagapagpatupad ng batas. Hindi binabago ng batas na ito ang umiiral na mga patakaran tungkol sa pag-uulat o disiplina para sa mga paglabag sa reseta, hindi rin nito naaapektuhan ang mga pederal o panreglasyon ng estado sa gamot.

Wala sa seksyong ito ang dapat bigyang-kahulugan na magpapabago sa anumang probisyon na nakasaad sa Seksyon 2241.5 ng Kodigo ng Negosyo at Propesyon. Ang seksyong ito ay tatawaging Batas ng Karapatan ng Pasyente ng Pananakit.

(a) Ang isang pasyente na nagdurusa mula sa matinding talamak na hindi mapigilang pananakit ay may opsyon na humiling o tumanggi sa paggamit ng anuman o lahat ng pamamaraan upang maibsan ang kanyang pananakit.

(b) Ang isang pasyente na nagdurusa mula sa matinding talamak na hindi mapigilang pananakit ay may opsyon na pumili ng mga gamot na opiate upang maibsan ang pananakit na iyon nang hindi muna kailangang sumailalim sa isang mapanghimasok na medikal na pamamaraan, na tinukoy bilang operasyon, pagkasira ng ugat o iba pang tisyu ng katawan sa pamamagitan ng manipulasyon, o ang pagtatanim ng sistema o aparato sa paghahatid ng gamot, hangga't ang nagreresetang manggagamot ay kumikilos alinsunod sa Batas sa Paggamot ng Hindi Mapigilang Pananakit ng California, Seksyon 2241.5 ng Kodigo ng Negosyo at Propesyon.

(c) Maaaring tumanggi ang manggagamot ng pasyente na magreseta ng gamot na opiate para sa pasyente na humihiling ng paggamot para sa matinding talamak na hindi mapigilang pananakit. Gayunpaman, dapat ipagbigay-alam ng manggagamot na iyon sa pasyente na may mga manggagamot na gumagamot ng pananakit at ang kanilang mga pamamaraan ay kinabibilangan ng paggamit ng mga opiate.

(d) Ang isang manggagamot na gumagamit ng terapiya ng opiate upang maibsan ang matinding talamak na hindi mapigilang pananakit ay maaaring magreseta ng dosis na itinuturing na medikal na kinakailangan upang maibsan ang pananakit ng pasyente, hangga't ang pagrereseta na iyon ay alinsunod sa Seksyon 2241.5 ng Kodigo ng Negosyo at Propesyon.

(e) Maaaring kusang humiling ang isang pasyente na magbigay ang kanyang manggagamot ng abiso ng pagkakakilanlan ng reseta para sa layunin ng pang-emergency na paggamot o pagkakakilanlan ng tagapagpatupad ng batas.

(f) Wala sa seksyong ito ang gagawa ng alinman sa mga sumusunod:

(1) Limitahan ang anumang probisyon sa pag-uulat o pandisiplina na naaangkop sa mga lisensyadong manggagamot at siruhano na lumalabag sa mga kasanayan sa pagrereseta o iba pang probisyon na nakasaad sa Batas sa Pagsasanay Medikal, Kabanata 5 (simula sa Seksyon 2000) ng Dibisyon 2 ng Kodigo ng Negosyo at Propesyon, o ang mga regulasyong pinagtibay doon.

(2) Limitahan ang aplikabilidad ng anumang pederal na batas o pederal na regulasyon o anumang iba pang batas o regulasyon ng estadong ito na nagreregula ng mga mapanganib na gamot o kontroladong substansya.

Batas ng Karapatan ng Pasyente ng Pananakit talamak na hindi mapigilang pananakit gamot na opiate mapanghimasok na medikal na pamamaraan Batas sa Paggamot ng Hindi Mapigilang Pananakit ng California mga opsyon sa pamamahala ng pananakit karapatan ng manggagamot sa pagrereseta pagmamarka ng reseta para sa emergency mga regulasyon sa reseta kontroladong substansya pagtanggi ng manggagamot na magreseta mga probisyon sa pag-uulat pagsunod sa pederal na regulasyon ng gamot mga pagpipilian ng pasyente sa paggamot

(Amended by Stats. 2011, Ch. 396, Sec. 3. (AB 507) Effective January 1, 2012.)

Section § 124962

Binibigyang-diin ng batas na ito ang kahalagahan ng mga therapy na hindi gamot para sa pamamahala ng sakit, na maaaring maging kasing epektibo ng mga gamot. Itinuturo nito ang mga hamon sa pag-access sa mga therapy na ito, kabilang ang mga bias, kakulangan ng provider, at mga isyu sa gastos para sa parehong mga tagapagbigay ng pangangalagang pangkalusugan at mga pasyente. Hinihikayat ang isang magkakaibang, nakasentro sa pasyente na pamamaraan upang gamutin ang sakit, na kinabibilangan ng mga restorative, behavioral, at integrative na therapy. Inaprubahan ng FDA ang mga therapy na hindi gamot, at ang mga ito ay itinuturing na mahalaga para sa pamamahala ng sakit at pagbabawas ng paggamit ng opioid. May panawagan para sa mga sistema ng pangangalagang pangkalusugan na suportahan at saklawin ang mga evidence-based na paggamot na hindi gamot.

Ang Lehislatura ay nakatuklas at nagdedeklara ng lahat ng sumusunod:

(a) Ang mga nonpharmacological na therapy para sa pamamahala ng sakit ay napatunayang epektibo para sa paggamot ng talamak na sakit at ang kanilang paggamit ay dapat itaguyod tulad ng mga pharmacological analgesic na therapy.

(b) Ang Pain Management Best Practices Inter-Agency Task Force ng United States Department of Health and Human Services ay nakatukoy ng mga hadlang sa pag-access sa mga nonpharmacological na therapy para sa pamamahala ng sakit na may kaugnayan sa mga tagapagbigay ng pangangalagang pangkalusugan na kinabibilangan ng pagpapababa ng pagtatasa sa iniulat na antas ng sakit ng mga pasyente, kabilang ang mga unconscious bias, kakulangan sa workforce, lalo na sa mga espesyalista sa behavioral at pain management, kakulangan ng pananaliksik o kakulangan ng kaalaman sa mga bago at epektibong pamamaraan sa pangangalaga sa sakit, at mga isyu sa gastos at reimbursement na partikular sa sistema ng pangangalagang pangkalusugan. Para sa mga pasyente, natukoy ang mga hadlang sa gastos, oras, at transportasyon, pati na rin ang kakulangan ng saklaw o kakulangan ng kaalaman at kamalayan sa mga nonpharmacological na opsyon.

(c) Isang multimodal at nakasentro sa pasyente na pamamaraan sa paggamot at pamamahala ng matindi o talamak na sakit ang inirekomenda ng task force.

(d) Ang mga restorative, interventional, behavioral, complementary, at integrative health na pamamaraan ay natukoy bilang mga nonpharmacological na therapy para sa pamamahala ng sakit.

(e) Inaprubahan ng federal Food and Drug Administration ang mga behavioral o instrument-based at nonpharmacological immersive therapeutics na ipinahiwatig upang pamahalaan o gamutin ang sakit.

(f) Ang “Nonpharmacological pain management treatment” ay paggamot sa pamamahala ng sakit nang walang paggamit ng gamot, kabilang ang behavioral therapy, instrument-based therapy, o immersive therapeutics na inaprubahan ng federal Food and Drug Administration na ipinahiwatig para sa paggamit ng pamamahala o paggamot ng sakit.

(g) Ang mga medikal na aparato ay isang mahalagang opsyon para sa paggamot at pamamahala ng sakit at pag-iwas sa mga opioid use disorder. Sa pagbabago sa kung paano ginagamot ang sakit, mayroong mas malaking pangangailangan para sa pagtiyak ng angkop na saklaw at mga patakaran sa pagbabayad para sa epektibong umuusbong na mga teknolohiya.

(h) Ang sistema ng pangangalagang pangkalusugan, kabilang ang mga tagapagbigay ng pangangalagang pangkalusugan, mga plano ng serbisyo sa pangangalagang pangkalusugan, at mga health insurer, ay dapat hikayatin ang paggamit ng mga evidence-based na nonpharmacological na therapy para sa pamamahala ng sakit.

mga nonpharmacological na therapy pamamahala ng sakit paggamot sa talamak na sakit behavioral therapy instrument-based therapy immersive therapeutics mga therapy na inaprubahan ng FDA mga opioid use disorder mga hadlang sa pag-access sa pangangalagang pangkalusugan multimodal na pamamaraan pangangalaga na nakasentro sa pasyente saklaw ng health insurance mga paggamot na batay sa ebidensya umuusbong na mga teknolohiyang medikal kakulangan ng mga tagapagbigay ng pangangalagang pangkalusugan

(Added by Stats. 2022, Ch. 160, Sec. 1. (AB 2585) Effective January 1, 2023.)

Nahihirapan ka bang punan ang iyong Mga Form ng Diborsyo?

Part 4.5

Section § 124960

Section § 124961

Section § 124962

Nahihirapan ka bang punan ang iyong Mga Form ng Diborsyo?

KUMPANYA

ANO ANG MAAARI NINYONG GAWIN

MGA MAPAGKUKUNAN

SUNDAN KAMI

MGA ARTIKULO