- - CA Batas Komersyal

Section § 1301

Esta sección explica cómo se determina la ley aplicable cuando un acuerdo comercial tiene vínculos con California y con otro estado o país. Si las partes involucradas están de acuerdo, pueden elegir qué ley se aplicará. Si no llegan a un acuerdo, la ley de California se aplicará generalmente si el acuerdo tiene una relación estrecha con California. Sin embargo, existen leyes específicas que prevalecerán en cualquier caso, y en esas situaciones, las partes solo pueden elegir una ley diferente si esas leyes lo permiten.

(a) Salvo que se disponga lo contrario en esta sección, cuando una transacción tenga una relación razonable con este estado y también con otro estado o nación, las partes podrán acordar que la ley de este estado o la del otro estado o nación regirá sus derechos y deberes.

(b) A falta de un acuerdo efectivo conforme al inciso (a), y salvo lo dispuesto en el inciso (c), este código se aplica a las transacciones que tengan una relación apropiada con este estado.

(c) Si una de las siguientes disposiciones especifica la ley aplicable, esa disposición regirá y un acuerdo contrario solo será efectivo en la medida permitida por la ley así especificada:

(1) Sección 2402.

(2) Sección 4102.

(3) Sección 5116.

(4) Sección 6103.

(5) Sección 8110.

(6) Secciones 9301 a 9307, ambas inclusive.

(7) Secciones 10105 y 10106.

(8) Sección 11507.

(9) Sección 12107.

conflicto de leyes elección de ley transacciones comerciales relación razonable ley aplicable jurisdicción acuerdo de las partes conexión con California Sección 2402 Sección 4102 Sección 5116 Sección 6103 Secciones 9301-9307 Sección 10105 Sección 12107

(Amended by Stats. 2023, Ch. 210, Sec. 3. (SB 95) Effective January 1, 2024.)

Section § 1302

Bagian ini memungkinkan orang untuk mengubah ketentuan-ketentuan tertentu dari kode melalui perjanjian, kecuali kewajiban itikad baik, ketekunan, kewajaran, dan kehati-hatian tidak dapat dihindari. Namun, mereka dapat memutuskan standar yang wajar untuk mengukur kewajiban-kewajiban ini. Perjanjian dapat menetapkan jangka waktu tertentu untuk tindakan jika itu wajar, bahkan jika kode mengatakan waktu yang wajar diperlukan. Terakhir, hanya karena beberapa bagian dari kode secara eksplisit mengizinkan perubahan tidak berarti bagian lain tidak dapat diubah dengan perjanjian.

(a) Kecuali jika ditentukan lain dalam subdivisi (b) atau di tempat lain dalam kode ini, efek ketentuan-ketentuan kode ini dapat diubah dengan perjanjian.

(b) Kewajiban itikad baik, ketekunan, kewajaran, dan kehati-hatian yang ditetapkan oleh kode ini tidak dapat disangkal dengan perjanjian. Para pihak, dengan perjanjian, dapat menentukan standar-standar yang dengannya pelaksanaan kewajiban-kewajiban tersebut akan diukur jika standar-standar tersebut tidak secara nyata tidak wajar. Setiap kali kode ini mensyaratkan suatu tindakan diambil dalam waktu yang wajar, waktu yang tidak secara nyata tidak wajar dapat ditetapkan dengan perjanjian.

(c) Keberadaan ketentuan-ketentuan tertentu dalam kode ini dari frasa “kecuali jika disepakati lain,” atau kata-kata dengan makna serupa, tidak menyiratkan bahwa efek ketentuan-ketentuan lain tidak dapat diubah dengan perjanjian berdasarkan bagian ini.

perjanjian itikad baik ketekunan kewajaran kewajiban kehati-hatian standar kinerja kewajaran secara nyata tidak wajar waktu yang wajar ketentuan kode bervariasi dengan perjanjian kewajiban yang disangkal

(Added by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 30. Effective January 1, 2007.)

Section § 1303

Ang seksyong ito ay nagpapaliwanag ng tatlong pangunahing konsepto sa mga kontrata: 'kurso ng pagganap,' 'kurso ng pakikitungo,' at 'kaugalian sa kalakalan.' Ang 'kurso ng pagganap' ay tumitingin sa paulit-ulit na pag-uugali sa pagitan ng mga partido sa isang partikular na kasunduan, kung saan ang isang partido ay patuloy na tinatanggap ang pagganap ng kabilang partido nang walang pagtutol. Ang 'kurso ng pakikitungo' ay tumutukoy sa mga nakaraang pakikipag-ugnayan na lumilikha ng karaniwang pag-unawa para sa kasalukuyang mga transaksyon. Ang 'kaugalian sa kalakalan' ay isang karaniwang kasanayan sa isang kalakalan na inaasahan ng mga partido na susundin. Lahat ng mga salik na ito ay nakakatulong na linawin ang mga termino ng isang kontrata, ngunit kung magkasalungat ang mga ito, ang prayoridad ay ang tahasang termino muna, pagkatapos ay ang 'kurso ng pagganap,' na sinusundan ng 'kurso ng pakikitungo,' at huli ay ang 'kaugalian sa kalakalan.' Ang 'kurso ng pagganap' ay maaaring magpahiwatig ng pagtalikod o pagbabago sa kontrata, at dapat mong ipaalam sa kabilang partido kung nais mong gamitin ang 'kaugalian sa kalakalan' bilang ebidensya sa korte upang maiwasan ang hindi patas na pagkagulat.

(a) Ang “kurso ng pagganap” ay isang pagkakasunod-sunod ng pag-uugali sa pagitan ng mga partido sa isang partikular na transaksyon na umiiral kung:

(1) ang kasunduan ng mga partido hinggil sa transaksyon ay nagsasangkot ng paulit-ulit na pagkakataon para sa pagganap ng isang partido; at

(2) ang kabilang partido, na may kaalaman sa likas na katangian ng pagganap at pagkakataon para sa pagtutol dito, ay tinatanggap ang pagganap o sumasang-ayon dito nang walang pagtutol.

(b) Ang “kurso ng pakikitungo” ay isang pagkakasunod-sunod ng pag-uugali hinggil sa mga nakaraang transaksyon sa pagitan ng mga partido sa isang partikular na transaksyon na makatarungang ituring bilang nagtatatag ng isang karaniwang batayan ng pag-unawa para sa pagpapakahulugan sa kanilang mga pahayag at iba pang pag-uugali.

(c) Ang “kaugalian sa kalakalan” ay anumang kasanayan o paraan ng pakikitungo na may gayong regularidad ng pagmamasid sa isang lugar, propesyon, o kalakalan upang bigyang-katwiran ang isang inaasahan na ito ay susundin hinggil sa transaksyon na pinag-uusapan. Ang pag-iral at saklaw ng gayong kaugalian ay dapat patunayan bilang mga katotohanan. Kung naitatag na ang gayong kaugalian ay nakapaloob sa isang kodigo ng kalakalan o katulad na talaan, ang interpretasyon ng talaan ay isang tanong ng batas.

(d) Ang kurso ng pagganap o kurso ng pakikitungo sa pagitan ng mga partido o kaugalian sa kalakalan sa propesyon o kalakalan kung saan sila ay nakikibahagi o kung saan sila ay o dapat na may kamalayan ay nauugnay sa pagtiyak ng kahulugan ng kasunduan ng mga partido, maaaring magbigay ng partikular na kahulugan sa mga tiyak na termino ng kasunduan, at maaaring magdagdag o magpaliwanag sa mga termino ng kasunduan. Ang isang kaugalian sa kalakalan na naaangkop sa lugar kung saan magaganap ang bahagi ng pagganap sa ilalim ng kasunduan ay maaaring gamitin para sa bahaging iyon ng pagganap.

(e) Maliban kung iba ang itinakda sa subdibisyon (f), ang tahasang termino ng isang kasunduan at anumang naaangkop na kurso ng pagganap, kurso ng pakikitungo, o kaugalian sa kalakalan ay dapat bigyang-kahulugan, kung makatwiran, bilang magkatugma sa isa't isa. Kung ang gayong interpretasyon ay hindi makatwiran:

(1) ang tahasang termino ay mangingibabaw sa kurso ng pagganap, kurso ng pakikitungo, at kaugalian sa kalakalan;

(2) ang kurso ng pagganap ay mangingibabaw sa kurso ng pakikitungo at kaugalian sa kalakalan;

(3) ang kurso ng pakikitungo ay mangingibabaw sa kaugalian sa kalakalan.

(f) Alinsunod sa Seksyon 2209, ang isang kurso ng pagganap ay nauugnay upang ipakita ang isang pagtalikod o pagbabago ng anumang termino na hindi tugma sa kurso ng pagganap.

(g) Ang ebidensya ng isang nauugnay na kaugalian sa kalakalan na iniaalok ng isang partido ay hindi katanggap-tanggap maliban kung ang partidong iyon ay nagbigay ng abiso sa kabilang partido na sapat ayon sa pagpapasya ng korte upang maiwasan ang hindi patas na pagkagulat sa kabilang partido.

kurso ng pagganap kurso ng pakikitungo kaugalian sa kalakalan interpretasyon ng kontrata pag-uugali sa transaksyon tahasang termino pagtalikod pagbabago kasanayan sa kalakalan pagtanggap ng ebidensya karaniwang batayan kasunduang komersyal paulit-ulit na pagganap hindi patas na pagkagulat prayoridad ng mga termino ng kontrata

(Added by renumbering Section 1205 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 23. Effective January 1, 2007.)

Section § 1304

Bu yasa, bu bölüm kapsamındaki bir sözleşmesi veya görevi olan herkesin, onu yerine getirirken veya uygularken dürüst ve adil davranması gerektiğini belirtir.

sözleşme yükümlülüğü iyi niyet ifa icra dürüstlük adalet görev yükümlülük sözleşmesel ifa sözleşme icrası sadık ifa etik davranış dürüst işlemler ticari işlemler özen yükümlülüğü

(Added by renumbering Section 1203 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 19. Effective January 1, 2007.)

Section § 1305

Ang seksyong ito ng batas ay tungkol sa pagtiyak na kung ikaw ay naloko sa isang kontrata, maaari kang mabayaran upang maibalik ka sa posisyon na sana ay naroroon ka kung natupad ang kontrata. Gayunpaman, hindi ka maaaring makakuha ng karagdagang pinsala tulad ng espesyal o pampaparusa maliban kung partikular na sinasabi ito ng batas. Gayundin, anumang karapatan o obligasyong binanggit sa kodigong ito ay maaaring ipatupad sa pamamagitan ng legal na aksyon, maliban kung iba ang sinasabi ng batas.

mga remedyo naapektuhang partido kasunod na pinsala espesyal na pinsala pinsalang pampaparusa maipapatupad na aksyon mga karapatan mga obligasyon kabayaran pagtupad sa kontrata legal na kabayaran limitadong epekto ganap na natupad tuntunin ng batas paglabag sa kontrata

(Added by renumbering Section 1106 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 11. Effective January 1, 2007.)

Section § 1306

Nếu ai đó cho rằng quyền của họ đã bị vi phạm do một sự vi phạm, họ có thể chọn bỏ qua hoàn toàn hoặc một phần, ngay cả khi không nhận được bất kỳ thứ gì đổi lại. Họ chỉ cần đồng ý bằng văn bản.

Một khiếu nại hoặc quyền phát sinh từ một vi phạm bị cáo buộc có thể được miễn trừ toàn bộ hoặc một phần mà không cần đối ứng, theo thỏa thuận của bên bị thiệt hại trong một văn bản đã ký.

miễn trừ khiếu nại chấm dứt khiếu nại vi phạm hợp đồng bên bị thiệt hại văn bản đã ký tha thứ vi phạm thỏa thuận không cần đối ứng từ bỏ quyền miễn trừ một phần thỏa thuận bằng văn bản khiếu nại pháp lý giải quyết vi phạm hợp đồng thỏa thuận đã ký từ bỏ yêu cầu

(Amended by Stats. 2023, Ch. 210, Sec. 4. (SB 95) Effective January 1, 2024.)

Section § 1307

Esta ley trata sobre documentos como un conocimiento de embarque o un certificado de seguro utilizados en casos legales relacionados con un contrato. Dichos documentos creados por un tercero pueden usarse como prueba. Si el documento parece genuino, se asume que es auténtico. Además, si se decide que el documento es realmente verdadero, los hechos que contiene se consideran ciertos a menos que se demuestre lo contrario. Esto traslada la carga de producir pruebas y demostrar los hechos a la parte contraria.

(1) Un conocimiento de embarque, póliza o certificado de seguro, certificado oficial de pesador o inspector, factura consular, o cualquier otro documento autorizado o requerido por el contrato para ser emitido por un tercero es admisible como prueba de los hechos declarados en el documento por el tercero en cualquier acción que surja del contrato que autorizó o requirió el documento.

(2) En cualquier acción que surja del contrato que autorizó o requirió el documento mencionado en la subdivisión (1):

(a) Un documento en debida forma que pretende ser el documento mencionado en la subdivisión (1) se presume auténtico y genuino. La presunción es una presunción que afecta la carga de producir pruebas.

(b) Si se determina que el documento es auténtico y genuino, los hechos declarados en el documento por el tercero se presumen verdaderos. La presunción es una presunción que afecta la carga de la prueba.

conocimiento de embarque certificado de seguro certificado oficial de pesador certificado de inspector factura consular documento de tercero prueba contractual documento auténtico presunción de autenticidad carga de la prueba presunción de veracidad producción de pruebas documento contractual prueba legal acción contractual

(Added by renumbering Section 1202 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 17. Effective January 1, 2007.)

Section § 1308

Esta sección de la ley establece que si usted acepta hacer algo o lo hace, mientras declara claramente que aún tiene ciertos derechos, no pierde esos derechos al hacerlo. Debe usar frases como 'sin perjuicio' o 'bajo protesta' para dejarlo claro. Sin embargo, esta regla no se aplica en casos de 'acuerdo y satisfacción', que es un tipo especial de acuerdo para resolver una disputa.

(a) Un partido que, con reserva explícita de derechos, ejecuta o promete ejecutar o asiente a la ejecución de una manera exigida u ofrecida por la otra parte, no perjudica por ello los derechos reservados. Palabras como “sin perjuicio”, “bajo protesta” o similares son suficientes.

(b) La subdivisión (a) no se aplica a un acuerdo y satisfacción.

reserva de derechos ejecutar bajo protesta sin perjuicio reserva explícita acuerdo y satisfacción derechos reservados asiente a la ejecución promesa de ejecución perjudicar derechos resolver una disputa

(Added by renumbering Section 1207 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 26. Effective January 1, 2007.)

Section § 1309

Esta ley establece que si un contrato permite a una de las partes solicitar un pago más rápido, el cumplimiento de una obligación o más seguridad "a voluntad" o si se siente "insegura", solo puede hacerlo si cree honestamente que el pago o el cumplimiento están en riesgo. Si la otra parte cree que esto se hizo sin buena fe, le corresponde a ella demostrar que no estaba justificado.

Un término que estipula que una parte o su sucesor en interés puede acelerar el pago o el cumplimiento o exigir una garantía o una garantía adicional “a voluntad” o cuando la parte “se considere insegura”, o palabras de similar significado, implica que la parte tiene la facultad de hacerlo solo si esa parte cree de buena fe que la perspectiva de pago o cumplimiento está menoscabada. La carga de establecer la falta de buena fe recae en la parte contra la cual se ha ejercido la facultad.

acelerar pago creencia de buena fe cumplimiento menoscabado exigir garantía se considera insegura sucesor de la parte términos del contrato riesgo de pago garantía adicional carga de la prueba

(Added by renumbering Section 1208 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 27. Effective January 1, 2007.)

Section § 1310

Luật này cho phép một người hoặc doanh nghiệp thỏa thuận rằng một khoản nợ (nghĩa vụ) sẽ được ưu tiên hơn khoản nợ khác trong việc thanh toán. Một chủ nợ có thể đồng ý để quyền được thanh toán của mình xếp sau quyền của một chủ nợ khác. Tuy nhiên, thỏa thuận này không có nghĩa là chủ nợ có được bất kỳ yêu cầu đặc biệt hoặc bảo đảm nào đối với tài sản của con nợ.

thỏa thuận thứ cấp hóa ưu tiên các khoản nợ quyền của chủ nợ thứ tự ưu tiên thanh toán nợ thực hiện nghĩa vụ lợi ích bảo đảm con nợ chung chủ nợ thứ cấp nghĩa vụ tài chính thỏa thuận tín dụng sắp xếp nợ nợ thứ cấp ưu tiên chủ nợ thỏa thuận con nợ thứ bậc chủ nợ

(Added by renumbering Section 1209 by Stats. 2006, Ch. 254, Sec. 28. Effective January 1, 2007.)