- - CA رفاه و موسسات

Section § 5848.5

این بخش، که به عنوان قانون سرمایه‌گذاری در سلامت روان 2013 شناخته می‌شود، بر بهبود خدمات بهداشت روانی در کالیفرنیا از طریق افزایش منابع مبتنی بر جامعه تمرکز دارد. هدف آن کاهش مراجعات به اورژانس بیمارستان و بستری‌های غیرضروری با تقویت خدمات پیشگیری، مداخله زودهنگام، مداخله در بحران و تثبیت است. این قانون قصد دارد تیم‌های بحران سیار و تخت‌های تثبیت بحران را اضافه کند، همچنین پرسنل اضافی را برای مدیریت بهتر نیازهای مراقبت بهداشت روانی در سطح محلی استخدام کند. این قانون بر ارائه مراقبت جامع از طریق مشارکت‌های دولتی-خصوصی تأکید دارد و هدف آن گسترش زیرساخت‌های خدمات بهداشت روانی در سراسر ایالت، به ویژه برای کودکان و نوجوانان زیر 21 سال است.

این قانون فرآیندهای تأمین مالی را که توسط سازمان تأمین مالی تأسیسات بهداشتی کالیفرنیا و کمیسیون نظارت و پاسخگویی خدمات بهداشت رفتاری مدیریت می‌شود، برای حمایت از این ابتکارات از طریق کمک‌های مالی تشریح می‌کند. شهرستان‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی و آژانس‌های دولتی می‌توانند برای تقویت خدمات بحران بهداشت روانی محلی کمک‌های مالی دریافت کنند. پروژه‌ها باید آمادگی خود را نشان دهند و به یک شبکه پایدار مراقبت بهداشت روانی کمک کنند. معیارهای اضافی شامل مشارکت جامعه و امکان‌سنجی مالی پروژه است. هدف کمک‌های مالی، گسترش کارآمد خدمات بحران در عین همکاری با سیستم‌های بهداشتی محلی موجود است.

(a) مجلس قانونگذاری تمام موارد زیر را یافته و اعلام می‌کند:

(1) کالیفرنیا خدمات بهداشت روانی عمومی جامعه را به شهرستان‌ها واگذار کرده است، و ضروری است که منابع کافی مبتنی بر جامعه برای رفع نیازهای بهداشت روانی افراد واجد شرایط در دسترس باشد.

(2) افزایش دسترسی به خدمات مؤثر پیشگیری، مداخله زودهنگام، سرپایی و تثبیت بحران، فرصتی را برای کاهش هزینه‌های مرتبط با مراقبت‌های بستری گران‌قیمت و اورژانس فراهم می‌کند و نیازهای افراد دارای اختلالات بهداشت روانی را به کمترین شیوه محدودکننده ممکن برآورده می‌سازد.

(3) تقریباً یک پنجم افراد دارای اختلالات بهداشت روانی حداقل سالی یک بار به اورژانس بیمارستان مراجعه می‌کنند. اگر مجموعه کافی از خدمات بحران در دسترس نباشد، فرد چاره‌ای جز مراجعه به اورژانس برای کمک و احتمالاً بستری شدن غیرضروری در بیمارستان ندارد.

(4) گزارش‌های اخیر توجه را به مشکل مداوم استفاده نامناسب و غیرضروری از اورژانس‌های بیمارستانی در کالیفرنیا به دلیل محدودیت خدمات مبتنی بر جامعه برای افراد در پریشانی روانی و بحران حاد روانپزشکی جلب کرده‌اند. بیمارستان‌ها گزارش می‌دهند که 70 درصد از افرادی که برای ارزیابی روانپزشکی به اورژانس منتقل می‌شوند، می‌توانند تثبیت شده و به سطح مراقبت بحران با شدت کمتر منتقل شوند. پرسنل اجرای قانون گزارش می‌دهند که پرسنل آنها باید در منطقه انتظار اورژانس با افراد بمانند تا زمانی که مکانی برای آنها پیدا شود و سطوح مراقبت با شدت کمتر معمولاً در دسترس نیستند.

(5) مشارکت‌های جامع دولتی و خصوصی در سطوح محلی و منطقه‌ای، از جمله در خدمات سلامت جسمی، بهداشت روانی، اختلال مصرف مواد، اجرای قانون، خدمات اجتماعی و حمایت‌های مرتبط، برای توسعه و حفظ مراقبت‌های با کیفیت بالا، بیمارمحور و مقرون به صرفه برای افراد دارای اختلالات بهداشت روانی که به بهبودی آنها کمک کرده و به سمت سلامتی سوق می‌دهد، ضروری است.

(6) بهبودی افراد دارای اختلالات بهداشت روانی برای تمام سطوح دولت، کسب‌وکار و جامعه محلی مهم است.

(b) این بخش به عنوان قانون سرمایه‌گذاری در سلامت روان 2013 شناخته می‌شود و ممکن است به آن استناد شود. اهداف این بخش انجام تمام موارد زیر است:

(1) گسترش دسترسی به خدمات پیشگیری، مداخله زودهنگام و درمان برای بهبود تجربه مراجعین، دستیابی به بهبودی و سلامتی، و کاهش هزینه‌ها.

(2) گسترش طیف خدمات برای رسیدگی به نیازهای پیشگیری از بحران، مداخله در بحران، تثبیت بحران و درمان مسکونی بحران که سلامت‌محور، تاب‌آوری‌محور و بهبودی‌محور هستند.

(3) افزودن حداقل 25 تیم پشتیبانی بحران سیار و حداقل 2,000 تخت تثبیت بحران و درمان مسکونی بحران برای تقویت ظرفیت در سطح محلی به منظور بهبود دسترسی به خدمات بحران بهداشت روانی و رسیدگی به نیازهای برآورده نشده مراقبت بهداشت روانی.

(4) افزودن حداقل 600 پرسنل تریاژ برای ارائه مدیریت مورد فشرده و ارتباط با خدمات برای افراد دارای اختلال بهداشت روانی در نقاط دسترسی مختلف، مانند مراکز خدمات مبتنی بر جامعه تعیین شده، پناهگاه‌های بی‌خانمان‌ها و کلینیک‌ها.

(5) کاهش بستری شدن‌های غیرضروری در بیمارستان و روزهای بستری با استفاده مناسب از خدمات مبتنی بر جامعه و بهبود دسترسی به کمک به موقع.

(6) کاهش بازگشت به جرم و کاهش هزینه‌های غیرضروری اجرای قانون محلی.

(7) فراهم کردن منابع مالی بیشتر برای جوامع محلی به منظور جذب منابع مالی عمومی و خصوصی اضافی برای دستیابی به شبکه‌های مراقبتی بهبود یافته برای افراد دارای اختلالات بهداشت روانی.

(8)

(A) ارائه یک طیف کامل از خدمات بحران برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر، صرف نظر از محل زندگی آنها در ایالت.

(B) بودجه‌های گنجانده شده در قانون بودجه 2016 به منظور توسعه طیف خدمات بحران بهداشت روانی برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر، برای اهداف زیر خواهد بود:

(i) ارائه طیف کاملی از خدمات بحران برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر، صرف نظر از محل زندگی آنها در ایالت.

(ii) ارائه خدمات مداخله زودهنگام و درمان برای بهبود تجربه مراجعین، دستیابی به بهبودی و سلامتی، و کاهش هزینه‌ها.

(iii) گسترش طیف خدمات مبتنی بر جامعه برای رسیدگی به نیازهای مداخله در بحران، تثبیت بحران و درمان مسکونی بحران که سلامت‌محور، تاب‌آوری‌محور و بهبودی‌محور هستند.

(iv) افزودن حداقل 200 تیم پشتیبانی بحران سیار.

(v) افزودن حداقل 120 خدمات و تخت تثبیت بحران و تخت درمان مسکونی بحران برای افزایش ظرفیت در سطح محلی و بهبود دسترسی به خدمات بحران بهداشت روانی و رسیدگی به نیازهای برآورده نشده مراقبت بهداشت روانی.

(vi) افزودن پرسنل تریاژ برای ارائه مدیریت مورد فشرده و ارتباط با خدمات برای افراد دارای اختلالات بهداشت روانی در نقاط دسترسی مختلف، مانند مراکز خدمات مبتنی بر جامعه تعیین شده، پناهگاه‌های بی‌خانمان‌ها، مدارس و کلینیک‌ها.

(vii) گسترش مراقبت‌های تسکینی خانواده برای کمک به خانواده‌ها و حفظ سلامت و رفاه مراقبان.

(viii) گسترش آموزش‌های حمایتی خانواده و خدمات مرتبط طراحی شده برای کمک به خانواده‌ها در مشارکت در فرآیند برنامه‌ریزی، دسترسی به خدمات و هدایت برنامه‌ها.

(ix) کاهش بستری شدن‌های غیرضروری در بیمارستان و روزهای بستری با استفاده مناسب از خدمات مبتنی بر جامعه.

(x) کاهش بازگشت به جرم و کاهش هزینه‌های غیرضروری اجرای قانون محلی.

(xi) فراهم کردن منابع مالی بیشتر برای جوامع محلی به منظور جذب منابع مالی عمومی و خصوصی اضافی برای دستیابی به شبکه‌های مراقبتی بهبود یافته برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر دارای اختلال بهداشت روانی.

(c) از طریق اعتبارات ارائه شده در قانون بودجه سالانه برای این منظور، قصد مجلس قانونگذاری این است که به سازمان تأمین مالی تأسیسات بهداشتی کالیفرنیا، که از این پس «سازمان» نامیده می‌شود، و کمیسیون نظارت و پاسخگویی خدمات بهداشت رفتاری، که از این پس «کمیسیون» نامیده می‌شود، اجازه دهد تا فرآیندهای انتخاب رقابتی یا فرآیند قرارداد منبع واحد را طبق این بخش برای ظرفیت سرمایه‌ای و گسترش برنامه به منظور افزایش ظرفیت برای پشتیبانی بحران سیار، مداخله در بحران، خدمات تثبیت بحران، درمان مسکونی بحران و منابع پرسنلی مشخص شده، اداره کنند.

(d)

(1) بودجه‌های اختصاص یافته توسط مجلس قانونگذاری به سازمان برای اهداف این بخش، در اختیار شهرستان‌های منتخب یا شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، قرار خواهد گرفت.

(2) سازمان می‌تواند، به صلاحدید خود، شرکت‌های خصوصی غیرانتفاعی و سازمان‌های دولتی در یک منطقه یا ناحیه از ایالت را در نظر بگیرد، در صورتی که یک شهرستان، یا شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، به طور مثبت از این تعیین و همکاری حمایت کنند، به جای اینکه دولت شهرستان مستقیماً بودجه کمک مالی را دریافت کند.

(3) کمک‌های مالی اعطا شده توسط سازمان باید برای گسترش منابع محلی برای توسعه، سرمایه، خرید تجهیزات و هزینه‌های راه‌اندازی یا گسترش برنامه مربوطه به منظور افزایش ظرفیت برای کمک و خدمات به مراجعین در زمینه‌های زیر استفاده شود:

(A) مداخله در بحران طبق مجوز بخش‌های 14021.4، 14680 و 14684.

(B) تثبیت بحران طبق مجوز بخش‌های 14021.4، 14680 و 14684.

(C) درمان مسکونی بحران طبق مجوز بخش‌های 14021.4، 14680 و 14684 و همانطور که در برنامه مسکونی بحران کودکان تعریف شده در بخش 1502 قانون بهداشت و ایمنی ارائه می‌شود.

(D) خدمات توانبخشی بهداشت روانی طبق مجوز بخش‌های 14021.4، 14680 و 14684.

(E) تیم‌های پشتیبانی بحران سیار، شامل پرسنل و تجهیزات، مانند خرید وسایل نقلیه.

(4)

(A) سازمان پس از مشورت با نمایندگان و ذینفعان علاقه‌مند از جامعه بهداشت روانی، از جمله، اما نه محدود به، انجمن مدیران بهداشت رفتاری شهرستان‌های کالیفرنیا، ارائه‌دهندگان خدمات، سازمان‌های مصرف‌کننده و سایر منافع مناسب، مانند ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و اجرای قانون، که توسط سازمان تعیین می‌شود، معیارهای انتخاب برای گسترش منابع محلی، از جمله موارد توصیف شده در بند (3)، و فرآیندهای اعطای کمک‌های مالی را توسعه خواهد داد.

(B) سازمان باید اطمینان حاصل کند که کمک‌های مالی منجر به گسترش مقرون به صرفه تعداد منابع بحران مبتنی بر جامعه در مناطق و جوامع منتخب برای تأمین مالی می‌شود.

(C) سازمان همچنین هنگام انتخاب دریافت‌کنندگان کمک‌های مالی و تعیین میزان کمک‌های مالی، حداقل معیارهای و عوامل زیر را در نظر خواهد گرفت:

(i) شرح نیاز، شامل، حداقل، شرح جامع پروژه، نیاز جامعه، جمعیت مورد خدمت، ارتباط با سایر سیستم‌های عمومی مراقبت‌های بهداشتی و بهداشت روانی، ارتباط با اجرای قانون محلی، خدمات اجتماعی و کمک‌های مرتبط، در صورت لزوم، و شرح درخواست تأمین مالی.

(ii) توانایی خدمت به جمعیت هدف، که شامل افراد واجد شرایط Medi-Cal و افراد واجد شرایط خدمات بهداشتی و بهداشت روانی شهرستان است.

(iii) مناطق جغرافیایی یا نواحی ایالت که واجد شرایط دریافت کمک‌های مالی هستند، که ممکن است شامل مناطق روستایی، حومه شهر و شهری باشد، و ممکن است شامل استفاده از پنج نامگذاری منطقه‌ای مورد استفاده توسط انجمن مدیران بهداشت رفتاری شهرستان‌های کالیفرنیا باشد.

(iv) سطح مشارکت جامعه و تعهد به تکمیل پروژه.

(v) حمایت مالی که، علاوه بر کمک مالی که ممکن است توسط سازمان اعطا شود، برای تکمیل و بهره‌برداری از پروژه‌ای که کمک مالی از سازمان برای آن اعطا شده است، کافی باشد.

(vi) توانایی ارائه حمایت مالی اضافی به پروژه، شامل تأمین مالی عمومی یا خصوصی، اعتبارات مالیاتی و کمک‌های مالی فدرال، حمایت بنیادها و سایر تلاش‌های مشترک.

(vii) تفاهم‌نامه بین شرکای پروژه، در صورت لزوم.

(viii) اطلاعات مربوط به وضعیت حقوقی شرکای همکار، در صورت لزوم.

(ix) توانایی اندازه‌گیری نتایج کلیدی، شامل بهبود دسترسی به خدمات، نتایج سلامت و بهداشت روانی، و مزایای هزینه پروژه.

(5)

(A) سازمان حداکثر کمک‌های مالی را تعیین خواهد کرد، که تعداد پروژه‌های اعطا شده به دریافت‌کننده کمک مالی، همانطور که در بند (3) توضیح داده شده است، را در نظر می‌گیرد و هزینه‌های معقول برای پروژه و منطقه جغرافیایی را منعکس خواهد کرد.

(B) سازمان می‌تواند یک کمک مالی را به صورت اقساطی و مشروط به مراحل یک پروژه تخصیص دهد.

(6) بودجه‌های اعطا شده توسط سازمان بر اساس این بخش ممکن است برای تکمیل، اما نه جایگزینی، تعهدات مالی و منابع موجود دریافت‌کننده کمک مالی یا عضو دیگری از یک تلاش مشترک که کمک مالی دریافت کرده است، استفاده شود.

(7)

(A) تمام پروژه‌هایی که توسط سازمان کمک مالی دریافت می‌کنند، باید در یک دوره زمانی معقول، که توسط سازمان تعیین می‌شود، تکمیل شوند.

(B) بودجه‌ها توسط سازمان آزاد نخواهد شد تا زمانی که متقاضی آمادگی پروژه را به رضایت سازمان نشان دهد.

(C) اگر سازمان تشخیص دهد که دریافت‌کننده کمک مالی در تکمیل پروژه طبق شرایط مشخص شده در اعطای کمک مالی کوتاهی کرده است، سازمان ممکن است راه‌حل‌هایی را درخواست کند، از جمله بازگرداندن تمام یا بخشی از کمک مالی.

(8) دریافت‌کننده‌ای که کمک مالی از سازمان تحت این بخش دریافت می‌کند، باید متعهد شود که از آن ظرفیت سرمایه‌ای و پروژه گسترش برنامه، مانند تیم بحران سیار، واحد تثبیت بحران، یا برنامه درمان مسکونی بحران، برای مدت زمان عمر مورد انتظار پروژه استفاده کند.

(9) سازمان می‌تواند با یک نهاد کمک فنی، همانطور که در بند (5) از زیربخش (a) بخش 4061 توضیح داده شده است، برای اهداف اجرای این بخش مشورت کند.

(10) سازمان می‌تواند مقررات اضطراری مربوط به کمک‌های مالی برای ظرفیت سرمایه‌ای و پروژه‌های گسترش برنامه توصیف شده در این بخش را تصویب کند، از جمله مقررات اضطراری که هزینه‌های واجد شرایط را تعریف کرده و حداقل و حداکثر مبالغ کمک مالی را تعیین می‌کنند.

(11) سازمان باید گزارش‌هایی را به کمیته‌های مالی و سیاست‌گذاری مجلس قانونگذاری در یا قبل از 1 مه 2014، و در یا قبل از 1 مه 2015، در مورد پیشرفت اجرا ارائه دهد، که شامل، اما نه محدود به، موارد زیر است:

(A) شرح هر پروژه که بودجه دریافت کرده است.

(B) مبلغ هر کمک مالی صادر شده.

(D) کل مبلغ کمک‌های مالی صادر شده.

(E) شرح عملیات و اجرای پروژه، از جمله اینکه چه کسانی خدمت دریافت می‌کنند.

(12) دریافت‌کننده کمک مالی ارائه شده بر اساس بند (1) باید به تمام قوانین قابل اجرا مربوط به دامنه عمل، مجوز، گواهینامه، نیروی کار و کدهای ساختمانی پایبند باشد.

(e) از بودجه‌های مشخص شده در بند (8) از زیربخش (b)، قصد مجلس قانونگذاری این است که به سازمان اجازه دهد تا فرآیندهای انتخاب رقابتی را طبق این بخش برای ظرفیت سرمایه‌ای و گسترش برنامه به منظور افزایش ظرفیت برای پشتیبانی بحران سیار، مداخله در بحران، خدمات تثبیت بحران، درمان مسکونی بحران، مراقبت تسکینی خانواده، آموزش حمایتی خانواده و خدمات مرتبط، و منابع پرسنل تریاژ برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر، اداره کند.

(f)

(1) بودجه‌های اختصاص یافته توسط مجلس قانونگذاری به سازمان برای رسیدگی به خدمات بحران برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر برای اهداف این بخش، در اختیار شهرستان‌های منتخب یا شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، قرار خواهد گرفت.

(2) سازمان می‌تواند، به صلاحدید خود، شرکت‌های خصوصی غیرانتفاعی و سازمان‌های دولتی در یک منطقه یا ناحیه از ایالت را نیز در نظر بگیرد، در صورتی که یک شهرستان، یا شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، به طور مثبت از این تعیین و همکاری حمایت کنند، به جای اینکه دولت شهرستان مستقیماً بودجه کمک مالی را دریافت کند.

(3) کمک‌های مالی اعطا شده توسط سازمان باید برای گسترش منابع محلی برای توسعه، سرمایه، خرید تجهیزات و هزینه‌های راه‌اندازی یا گسترش برنامه مربوطه به منظور افزایش ظرفیت برای کمک به مراجعین و خدمات بحران برای کودکان و نوجوانان 21 سال و کمتر در زمینه‌های زیر استفاده شود:

(A) مداخله در بحران طبق مجوز بخش‌های 14021.4، 14680 و 14684.

(B) تثبیت بحران طبق مجوز بخش‌های 14021.4، 14680 و 14684.

(D) تیم‌های پشتیبانی بحران سیار، شامل خرید تجهیزات و وسایل نقلیه.

(E) مراقبت تسکینی خانواده.

(4)

(A) سازمان پس از مشورت با نمایندگان و ذینفعان علاقه‌مند از جامعه بهداشت روانی، از جمله، اما نه محدود به، مدیران بهداشت روانی شهرستان، ارائه‌دهندگان خدمات، سازمان‌های مصرف‌کننده و سایر منافع مناسب، مانند ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و اجرای قانون، که توسط سازمان تعیین می‌شود، معیارهای انتخاب برای گسترش منابع محلی، از جمله موارد توصیف شده در بند (3)، و فرآیندهای اعطای کمک‌های مالی را توسعه خواهد داد.

(iv) سطح مشارکت جامعه و تعهد به تکمیل پروژه.

(vii) تفاهم‌نامه بین شرکای پروژه، در صورت لزوم.

(viii) اطلاعات مربوط به وضعیت حقوقی شرکای همکار، در صورت لزوم.

(ix) توانایی اندازه‌گیری نتایج کلیدی، شامل استفاده از خدمات، نتایج سلامت و بهداشت روانی، و مزایای هزینه پروژه.

(5)

(A) سازمان حداکثر کمک‌های مالی را تعیین خواهد کرد، که تعداد پروژه‌های اعطا شده به دریافت‌کننده کمک مالی، همانطور که در بند (1) توضیح داده شده است، را در نظر می‌گیرد و هزینه‌های معقول برای پروژه، منطقه جغرافیایی و سنین هدف را منعکس خواهد کرد.

(B) سازمان می‌تواند یک کمک مالی را به صورت اقساطی و مشروط به مراحل یک پروژه تخصیص دهد.

(7)

(B) بودجه‌ها توسط سازمان آزاد نخواهد شد تا زمانی که متقاضی آمادگی پروژه را به رضایت سازمان نشان دهد.

(8) دریافت‌کننده‌ای که کمک مالی از سازمان تحت این بخش دریافت می‌کند، باید متعهد شود که از آن ظرفیت سرمایه‌ای و پروژه گسترش برنامه، مانند تیم بحران سیار، واحد تثبیت بحران، مراقبت تسکینی خانواده، یا برنامه درمان مسکونی بحران، برای مدت زمان عمر مورد انتظار پروژه استفاده کند.

(11) سازمان باید گزارش‌هایی را به کمیته‌های مالی و سیاست‌گذاری مجلس قانونگذاری در یا قبل از 10 ژانویه 2018، و سالانه پس از آن، در مورد پیشرفت اجرا ارائه دهد، که شامل، اما نه محدود به، تمام موارد زیر است:

(A) شرح هر پروژه که بودجه دریافت کرده است.

(B) مبلغ هر کمک مالی صادر شده.

(D) کل مبلغ کمک‌های مالی صادر شده.

(E) شرح عملیات و اجرای پروژه، از جمله اینکه چه کسانی خدمت دریافت می‌کنند.

(g)

(1) (A) بودجه‌های اختصاص یافته توسط مجلس قانونگذاری به کمیسیون برای اهداف این بخش، برای حمایت از استراتژی‌های پیشگیری از بحران، مداخله زودهنگام و واکنش به بحران، طبق تشخیص کمیسیون با ورودی از همتایان، آژانس‌های بهداشت رفتاری شهرستان، سازمان‌های مبتنی بر جامعه و دیگران، تخصیص خواهد یافت.

(B) در تخصیص این بودجه‌ها، کمیسیون باید با آژانس خدمات بهداشتی و انسانی کالیفرنیا و سایر آژانس‌های دولتی در صورت لزوم مشورت کند تا از بودجه‌های موجود استفاده کرده و بهترین شیوه‌ها را به اشتراک بگذارد و باید داده‌های مربوط به جمعیت‌های در معرض خطر تجربه بحران بهداشت روانی، از جمله نیازهای دوران کودکی اولیه، کودکان و نوجوانان، جوانان در سنین گذار، بزرگسالان و سالمندان را در نظر بگیرد.

(C) این بودجه‌ها در اختیار نهادهای منتخب، از جمله، اما نه محدود به، شهرستان‌ها، شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، ادارات بهداشت روانی شهر، سایر آژانس‌های دولتی محلی و سازمان‌های مبتنی بر جامعه، مانند ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، بیمارستان‌ها، سیستم‌های بهداشتی، ارائه‌دهندگان مراقبت از کودکان، ارائه‌دهندگان آموزش دوران کودکی اولیه، و سایر نهادها که توسط کمیسیون از طریق یک فرآیند انتخاب رقابتی یا یک فرآیند منبع واحد، طبق تشخیص کمیسیون، تعیین می‌شوند، قرار خواهد گرفت.

(D) کمیسیون می‌تواند از فرآیند منبع واحد استفاده کند زمانی که در یک جلسه عمومی تشخیص دهد که این کار به نفع عمومی است و موانع مشارکت برای آژانس‌های دولتی محلی، از جمله شهرستان‌های کوچک، سایر آژانس‌های محلی و سازمان‌های مبتنی بر جامعه را برطرف می‌کند یا با اهداف این بخش همسو است.

(E) قصد مجلس قانونگذاری این است که این بودجه‌ها به شیوه‌ای کارآمد تخصیص یابد تا پیشگیری، مداخله زودهنگام و دریافت خدمات مورد نیاز برای افراد با نیازهای بهداشت روانی، یا کسانی که در معرض خطر نیاز به خدمات بحران هستند، تشویق شود و به هدایت بخش خدمات محلی برای بهبود کارایی و ارائه خدمات کمک کند.

(F) کمیسیون باید هنگام تخصیص این بودجه‌ها، منابع داده موجود برای جمعیت‌هایی که در معرض خطر بالاتری برای تجربه بحران بهداشت روانی هستند را در نظر بگیرد.

(2) بودجه ممکن است برای حمایت از خدمات، پشتیبانی‌ها، آموزش و تربیت که به صورت حضوری، تلفنی، از طریق ویدئو کنفرانس یا از طریق تله‌هلث با فرد نیازمند کمک، فرد حامی مهم او یا دیگران ارائه می‌شوند، استفاده شود و ممکن است در هر نقطه از جامعه ارائه شود. این خدمات و فعالیت‌های مرتبط ممکن است شامل، اما نه محدود به، موارد زیر باشد:

(A) ارتباط، هماهنگی و ارجاع.

(B) نظارت بر ارائه خدمات برای اطمینان از دسترسی و دریافت خدمات توسط فرد.

(D) ارائه کمک در خدمات جایابی و توسعه برنامه خدماتی.

(E) آموزش و تربیت.

(F) رویکردهای نوآورانه، بهترین عمل، مبتنی بر شواهد و مرتبط برای حمایت از پیشگیری از بحران، مداخله زودهنگام و واکنش به بحران.

(3) کمیسیون هنگام انتخاب دریافت‌کنندگان و تعیین میزان کمک‌های مالی، حداقل معیارهای و عوامل زیر را در نظر خواهد گرفت:

(A) شرح نیاز، شامل شکاف‌های احتمالی در ارتباطات خدمات محلی.

(B) شرح درخواست تأمین مالی، شامل استفاده از همتایان و حمایت همتایان.

(D) توانایی دریافت بازپرداخت مدیکید فدرال، در صورت لزوم.

(E) توانایی اداره یک برنامه خدماتی مؤثر و میزان حمایت و همکاری آژانس‌های محلی و ارائه‌دهندگان خدمات با این تلاش.

(F) مناطق جغرافیایی یا نواحی ایالت که واجد شرایط دریافت کمک‌های مالی هستند، که باید شامل مناطق روستایی، حومه شهر و شهری باشد، و ممکن است شامل استفاده از پنج نامگذاری منطقه‌ای مورد استفاده توسط انجمن مدیران بهداشت رفتاری شهرستان‌های کالیفرنیا باشد.

(4) کمیسیون حداکثر کمک‌های مالی را تعیین خواهد کرد و سطح نیاز، جمعیت مورد خدمت و معیارهای مرتبط، همانطور که در بند (2) توضیح داده شده است، را در نظر خواهد گرفت و هزینه‌های معقول را منعکس خواهد کرد.

(5) بودجه‌های اعطا شده توسط کمیسیون برای اهداف این بخش ممکن است برای تکمیل، اما نه جایگزینی، تعهدات مالی و منابع موجود نهادهایی که کمک مالی را دریافت می‌کنند، استفاده شود.

(6)

(A) صرف نظر از هر قانون دیگری، یک شهرستان، شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، یک اداره بهداشت روانی شهر، یک سازمان مبتنی بر جامعه، یا سایر نهادهایی که کمک مالی برای حمایت از استراتژی‌های پیشگیری از بحران، مداخله زودهنگام و واکنش به بحران بر اساس این زیربخش دریافت می‌کنند، ممکن است ملزم به ارائه سهمی از بودجه‌های محلی باشند.

(B) کمیسیون می‌تواند، به صلاحدید خود، کمک‌های مالی شامل بودجه‌های همسان‌سازی شده را، به طور کامل یا جزئی، برای افزایش تأثیر بودجه عمومی محدود، مجاز و تأیید کند. الزامات بودجه همسان‌سازی شده نباید به گونه‌ای طراحی شود که مانع مشارکت آژانس‌های محلی، سازمان‌های مبتنی بر جامعه یا سایر نهادهایی شود که واجد شرایط شرکت در فرصت‌های تأمین مالی ایجاد شده توسط این بخش هستند.

(7) صرف نظر از هر قانون دیگری، کمیسیون، بدون انجام هیچ اقدام نظارتی دیگری، می‌تواند این بخش را از طریق نامه‌های اطلاعاتی، بخشنامه‌ها یا دستورالعمل‌های مشابه اجرا، تفسیر یا مشخص کند.

(h) این بخش در 1 ژانویه 2025 عملیاتی خواهد شد، اگر اصلاحات قانون خدمات بهداشت روانی توسط رأی‌دهندگان در انتخابات مقدماتی سراسری 5 مارس 2024 تأیید شود.

خدمات بهداشت روانی جامعه تیم‌های بحران سیار خدمات بحران بهداشت روانی مداخله در بحران تثبیت بحران درمان مسکونی بحران مشارکت‌های دولتی-خصوصی نظارت بر خدمات بهداشت رفتاری بهداشت روانی کودکان و نوجوانان سازمان تأمین مالی تأسیسات بهداشتی کالیفرنیا تأمین مالی کمک‌های بلاعوض برای بهداشت روانی خدمات پیشگیری و مداخله زودهنگام اجرای قانون و بهداشت روانی منابع بهداشت روانی مبتنی بر جامعه کاهش بازگشت به جرم در حوزه بهداشت روانی

(Repealed (in Sec. 65) and added by Stats. 2023, Ch. 790, Sec. 66. (SB 326) Effective October 12, 2023. Operative January 1, 2025, by its own provisions.)

Section § 5848.51

این قانون بر کاهش موارد اختلالات سلامت روان و سوءمصرف مواد در زندان‌ها از طریق تأمین مالی جایگزین‌های درمانی جامعه‌محور تمرکز دارد. دولت کمک‌هزینه‌هایی را برای گسترش مراکز حمایت از سلامت روان، سوءمصرف مواد و تروما ارائه خواهد داد. مناطق واجد شرایط می‌توانند از این کمک‌هزینه‌ها برای بهبود امکانات یا تأمین نیروی انسانی به منظور افزایش دسترسی به درمان استفاده کنند. فقط شهرستان‌ها و شهرهای منتخب می‌توانند این وجوه را دریافت کنند و باید آمادگی پروژه و انطباق با الزامات قانونی را نشان دهند.

مرجع مسئول اعطای این کمک‌هزینه‌ها، نیازهای جامعه، کیفیت مشارکت‌ها و استراتژی‌های تأمین مالی را در نظر خواهد گرفت. پیشرفت پروژه‌های تأمین مالی شده تا سال 2020 به دولت گزارش خواهد شد و انتظار می‌رود کمک‌هزینه‌ها به موقع تکمیل شوند. مراکز باید استانداردهای حرفه‌ای و تمامی مجوزهای مربوطه و کدهای ساختمانی را رعایت کنند.

(a) مجلس قانونگذاری موارد زیر را یافته و اعلام می‌کند:

(1) باید جایگزین‌های جامعه‌محور گسترش یابند تا نیاز به درمان اختلالات سلامت روان و سوءمصرف مواد در زندان‌ها و ندامتگاه‌ها کاهش یابد.

(2) تعداد افراد مبتلا به بیماری‌های روانی شدید که در زندان‌های شهرستان‌ها و سیستم زندان‌های ایالتی محبوس هستند، همچنان رو به افزایش است.

(3) تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به بیماری روانی شدید، همزمان دچار اختلال سوءمصرف مواد نیز هستند.

(4) درمان و بهبودی افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان و اختلالات سوءمصرف مواد برای تمامی سطوح دولت، کسب‌وکارها و جامعه محلی اهمیت دارد.

(b) وجوه تخصیص‌یافته توسط مجلس قانونگذاری به مرجع ذی‌صلاح برای اهداف این بخش، باید برای ایجاد یک برنامه کمک‌هزینه رقابتی استفاده شود که هدف آن ترویج برنامه‌ها و خدمات انحرافی (جایگزین زندان) از طریق افزایش و گسترش مراکز درمانی سلامت روان، مراکز درمانی اختلالات سوءمصرف مواد، و مراکز خدماتی متمرکز بر تروما، از جمله مراکزی که خدمات برای قربانیان قاچاق جنسی، قربانیان خشونت خانگی، و قربانیان سایر جرایم خشونت‌آمیز ارائه می‌دهند، در جوامع محلی، از طریق ارائه کمک‌هزینه‌های زیرساختی است.

(c) جوایز کمک‌هزینه اعطا شده توسط مرجع ذی‌صلاح باید برای گسترش منابع محلی جهت تملک یا بازسازی تأسیسات، تملک تجهیزات، و هزینه‌های راه‌اندازی یا گسترش برنامه مربوطه به منظور افزایش دسترسی و ظرفیت برنامه‌های انحرافی (جایگزین زندان) شرح داده شده در بند (b) استفاده شود.

(d) وجوه تخصیص‌یافته توسط مجلس قانونگذاری به مرجع ذی‌صلاح برای اهداف این بخش باید در اختیار شهرستان‌های منتخب، شهر یا شهرستان، یا شهرستان‌هایی که به طور مشترک عمل می‌کنند، قرار گیرد.

(e) مرجع ذی‌صلاح باید معیارهای انتخاب برای گسترش منابع محلی، از جمله موارد شرح داده شده در زیربخش (b)، و فرآیندهای اعطای کمک‌هزینه را پس از مشورت با نمایندگان و ذینفعان علاقه‌مند از جامعه درمان سلامت روان، جامعه درمان اختلال سوءمصرف مواد، و ارائه‌دهندگان مراکز بهبود تروما، از جمله، اما نه محدود به، مدیران بهداشت رفتاری شهرستان، ارائه‌دهندگان خدمات، سازمان‌های مصرف‌کننده، و سایر منافع مناسب، مانند ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، نیروی انتظامی، دادگاه‌های بدوی، و افراد قبلاً زندانی شده که توسط مرجع ذی‌صلاح تعیین می‌شوند، توسعه دهد. مرجع ذی‌صلاح باید نظارت کند که کمک‌هزینه‌ها منجر به گسترش مقرون‌به‌صرفه تعداد منابع جامعه‌محور در مناطق و جوامع منتخب برای تأمین مالی شود. مرجع ذی‌صلاح همچنین باید حداقل معیارهای و عوامل زیر را هنگام انتخاب دریافت‌کنندگان کمک‌هزینه و تعیین مبلغ جوایز کمک‌هزینه در نظر بگیرد:

(1) شرح نیاز، شامل، حداقل، شرح جامع پروژه، نیاز جامعه، جمعیت هدف، ارتباط با سایر سیستم‌های عمومی مراقبت‌های بهداشتی و سلامت روان، ارتباط با نیروی انتظامی محلی، خدمات اجتماعی، و کمک‌های مرتبط، در صورت لزوم، و شرح درخواست تأمین مالی.

(2) توانایی خدمت‌رسانی به جمعیت هدف، که شامل افراد واجد شرایط برای Medi-Cal و افراد واجد شرایط برای خدمات بهداشتی و سلامت روان شهرستان است.

(3) مناطق جغرافیایی یا نواحی ایالت که واجد شرایط دریافت جوایز کمک‌هزینه هستند، که ممکن است شامل مناطق روستایی، حومه شهر، و شهری باشد، و ممکن است شامل استفاده از پنج نامگذاری منطقه‌ای مورد استفاده توسط انجمن مدیران بهداشت رفتاری شهرستان کالیفرنیا باشد.

(4) سطح مشارکت جامعه و تعهد به تکمیل پروژه.

(5) حمایت مالی که، علاوه بر کمک‌هزینه‌ای که ممکن است توسط مرجع ذی‌صلاح اعطا شود، برای تکمیل و بهره‌برداری از پروژه‌ای که کمک‌هزینه از مرجع ذی‌صلاح برای آن اعطا می‌شود، کافی باشد.

(6) توانایی ارائه حمایت مالی اضافی به پروژه، از جمله تأمین مالی عمومی یا خصوصی، اعتبارات مالیاتی فدرال و کمک‌هزینه‌ها، حمایت بنیادها، و سایر تلاش‌های مشترک.

(7) تفاهم‌نامه بین شرکای پروژه، در صورت لزوم.

(8) اطلاعات مربوط به وضعیت حقوقی شرکای همکار، در صورت لزوم.

(9) توانایی اندازه‌گیری نتایج کلیدی، از جمله میزان استفاده از خدمات، نتایج سلامت و سلامت روان، و مزایای هزینه-فایده پروژه.

(f) مرجع ذی‌صلاح باید حداکثر جوایز کمک‌هزینه را تعیین کند، که باید تعداد پروژه‌های اعطا شده به دریافت‌کننده کمک‌هزینه، همانطور که در زیربخش (c) شرح داده شده است، را در نظر بگیرد و هزینه‌های معقول برای پروژه و منطقه جغرافیایی را منعکس کند. مرجع ذی‌صلاح ممکن است یک کمک‌هزینه را به صورت اقساطی و مشروط به مراحل پروژه تخصیص دهد.

(g) وجوه اعطا شده توسط مرجع ذی‌صلاح بر اساس این بخش ممکن است برای تکمیل، اما نه جایگزینی، تعهدات مالی و منابع موجود دریافت‌کننده کمک‌هزینه یا هر عضو دیگری از یک تلاش مشترک که کمک‌هزینه دریافت کرده است، استفاده شود.

(h) تمامی پروژه‌هایی که توسط مرجع ذی‌صلاح کمک‌هزینه دریافت می‌کنند، باید در یک دوره زمانی معقول، که توسط مرجع ذی‌صلاح تعیین می‌شود، تکمیل شوند. وجوه توسط مرجع ذی‌صلاح تا زمانی که متقاضی آمادگی پروژه را به رضایت مرجع ذی‌صلاح نشان ندهد، آزاد نخواهد شد. اگر مرجع ذی‌صلاح تشخیص دهد که دریافت‌کننده کمک‌هزینه در تکمیل پروژه طبق شرایط مشخص شده در اعطای کمک‌هزینه کوتاهی کرده است، مرجع ذی‌صلاح ممکن است اقدامات جبرانی، از جمله بازگرداندن تمام یا بخشی از کمک‌هزینه را درخواست کند.

(i) مرجع ذی‌صلاح ممکن است با یک نهاد کمک فنی، همانطور که در بند (5) از زیربخش (a) از بخش 4061 شرح داده شده است، برای اهداف اجرای این بخش مشورت کند.

(j) مرجع ذی‌صلاح ممکن است مقررات اضطراری مربوط به کمک‌هزینه‌ها برای پروژه‌های ظرفیت سرمایه‌ای و گسترش برنامه شرح داده شده در این بخش را تصویب کند، از جمله مقررات اضطراری که هزینه‌های واجد شرایط را تعریف کرده و حداقل و حداکثر مبالغ کمک‌هزینه را تعیین می‌کنند.

(k)

(1) مرجع ذی‌صلاح باید گزارش‌هایی را به کمیته‌های مالی و سیاست‌گذاری مجلس قانونگذاری در یا قبل از 1 آوریل 2018، و سالانه تا 1 آوریل 2020، در مورد پیشرفت اجرا ارائه دهد که شامل، اما نه محدود به، موارد زیر است:

(A) شرح هر پروژه که تأمین مالی دریافت کرده است.

(B) مبلغ هر کمک‌هزینه صادر شده.

(D) مبلغ کل کمک‌هزینه‌های صادر شده.

(E) شرح عملیات و اجرای پروژه، از جمله اینکه چه کسانی خدمات دریافت می‌کنند.

(2) الزام به ارائه گزارش تحمیل شده تحت این زیربخش در 1 آوریل 2024، طبق بخش 10231.5 از قانون دولت، غیرفعال می‌شود.

(l) دریافت‌کننده کمک‌هزینه ارائه شده بر اساس بند (b) باید به تمامی قوانین قابل اجرا مربوط به محدوده عمل، مجوز، گواهینامه، کارکنان، و کدهای ساختمانی پایبند باشد.

درمان سلامت روان جایگزین‌های جامعه‌محور اختلال سوءمصرف مواد برنامه کمک‌هزینه برنامه‌های انحرافی (جایگزین زندان) گسترش امکانات خدمات متمرکز بر تروما قربانیان قاچاق جنسی قربانیان خشونت خانگی کمک‌هزینه‌های زیرساختی صلاحیت جغرافیایی مشارکت جامعه حمایت مالی آمادگی پروژه مقررات اضطراری پروژه‌های ظرفیت سرمایه‌ای

(Added by Stats. 2016, Ch. 33, Sec. 52. (SB 843) Effective June 27, 2016.)

Section § 5848.6

این قانون بیان می‌کند که سازمان تأمین مالی تأسیسات بهداشتی کالیفرنیا می‌تواند مقررات اضطراری ایجاد کند. این مقررات باید از یک فرآیند خاص به نام قانون رویه اداری پیروی کنند. آنها برای حفظ صلح عمومی، تضمین سلامت و ایمنی، یا محافظت از رفاه عمومی، فوری و مهم تلقی می‌شوند.

مقررات اضطراری سازمان تأمین مالی تأسیسات بهداشتی کالیفرنیا قانون رویه اداری صلح عمومی سلامت و ایمنی رفاه عمومی حفظ فوری تصویب اضطراری مقررات بهداشت عمومی رویه‌های دولتی تدوین مقررات مقررات فوری مقررات ایمنی عمومی فرآیند اداری تأمین مالی تأسیسات بهداشتی

(Added by Stats. 2013, Ch. 361, Sec. 3. (SB 101) Effective September 26, 2013.)

Section § 5848.7

این قانون نحوه مدیریت برنامه‌های واکنش به بحران سلامت روان را توضیح می‌دهد، زمانی که این برنامه‌ها متخصصان سلامت روان را برای رسیدگی به موارد اضطراری با یا بدون حضور نیروی انتظامی اعزام می‌کنند. این برنامه‌ها باید تحت نظارت یک متخصص سلامت روان دارای مجوز باشند.

در صورت همکاری نیروی انتظامی، نظارت باید مطابق با استانداردهای آژانس‌های بهداشت رفتاری شهرستان باشد. این بخش مشخص می‌کند که چه کسانی به عنوان متخصص سلامت روان دارای مجوز واجد شرایط هستند، از جمله انواع درمانگران، مشاوران، روانشناسان، روانپزشکان و پرستاران متخصص.

همچنین روشن می‌کند که این قانون دامنه فعالیت متخصصان مراقبت‌های بهداشتی را تغییر نمی‌دهد یا اجازه ارائه خدمات در محیط‌های غیرمجاز را نمی‌دهد.

(a)

(1) به استثنای آنچه در بند (b) توضیح داده شده است، هر برنامه یا برنامه آزمایشی که در آن متخصصان سلامت روان با همکاری پرسنل اجرای قانون، یا به جای پرسنل اجرای قانون، به تماس‌های اضطراری مربوط به بحران‌های سلامت روان پاسخ می‌دهند، باید اطمینان حاصل کند که برنامه توسط یک متخصص سلامت روان دارای مجوز نظارت می‌شود.

(2) این بخش مانع از آن نمی‌شود که متخصص سلامت روان دارای مجوزی که بر برنامه نظارت می‌کند، به تماس‌ها پاسخ دهد و مراقبت ارائه کند.

(b) اگر اجرای قانون با آژانس‌های بهداشت رفتاری شهرستان همکاری کند، نظارت بر متخصصان سلامت روان باید با استانداردها و الزامات موجود آژانس‌های بهداشت رفتاری شهرستان برای نظارت مطابقت داشته باشد.

(1) یک مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز، مطابق با فصل 14 (شروع از بخش 4991) از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها.

(2) یک مشاور بالینی حرفه‌ای دارای مجوز، مطابق با فصل 16 (شروع از بخش 4999.10) از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها.

(3) یک درمانگر ازدواج و خانواده دارای مجوز، مطابق با فصل 13 (شروع از بخش 4980) از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها.

(4) یک روانشناس دارای مجوز، مطابق با فصل 6.6 (شروع از بخش 2900) از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها.

(5) یک پزشک دارای مجوز بر اساس فصل 5 (شروع از بخش 2000) از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها که یا روانپزشک دارای بورد تخصصی است یا دوره رزیدنسی روانپزشکی را به پایان رسانده است.

(6) یک پرستار ثبت‌شده دارای مجوز مطابق با فصل 6 (شروع از بخش 2700) از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها که دارای مدرک کارشناسی ارشد در پرستاری روانپزشکی-سلامت روان است و توسط هیئت پرستاری ثبت‌شده به عنوان پرستار روانپزشکی-سلامت روان فهرست شده است، یا هر پرستار ثبت‌شده با تخصص پیشرفته که به عنوان متخصص پرستاری بالینی مطابق با ماده 9 (شروع از بخش 2838) از فصل 6 از بخش 2 قانون کسب و کار و حرفه‌ها گواهی شده است و در عمل بالینی تخصصی در رشته پرستاری روانپزشکی-سلامت روان مشارکت دارد.

(d) این بخش دامنه فعالیت یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی را تغییر نمی‌دهد یا ارائه خدمات مراقبت‌های بهداشتی را در محیط یا به روشی که مطابق با قانون کسب و کار و حرفه‌ها یا قانون بهداشت و ایمنی مجاز نیست، تأیید نمی‌کند.

واکنش به بحران سلامت روان متخصص سلامت روان دارای مجوز همکاری نیروی انتظامی استانداردهای آژانس بهداشت رفتاری نظارت بر سلامت روان مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز مشاور بالینی حرفه‌ای دارای مجوز درمانگر ازدواج و خانواده دارای مجوز روانشناس دارای مجوز روانپزشک دارای بورد تخصصی رزیدنسی روانپزشکی پرستاری روانپزشکی-سلامت روان پرستار ثبت‌شده با تخصص پیشرفته دامنه فعالیت مجوز خدمات مراقبت‌های بهداشتی

(Added by Stats. 2020, Ch. 137, Sec. 1. (AB 465) Effective January 1, 2021.)