Chapter 3
Section § 350
این قانون بیان میکند که اگر یک تامینکننده آب عمومی، چه دولتی، چه خصوصی یا یک شرکت آب تعاونی، متوجه شود که نمیتواند نیازهای عادی آب را بدون کاهش شدید ذخیره خود برآورده کند، باید وضعیت اضطراری کمبود آب را اعلام کند.
این کار تضمین میکند که آب کافی برای نیازهای ضروری مانند آشامیدن، بهداشت و اطفاء حریق باقی بماند.
Section § 351
Section § 352
Section § 353
اگر یک نهاد محلی تشخیص دهد که وضعیت اضطراری کمبود آب وجود دارد، باید قوانینی را برای محدود کردن استفاده و تحویل آب در منطقه تحت پوشش خود وضع کند. هدف این اقدامات، صرفهجویی در آب، عمدتاً برای نیازهای ضروری مانند مصارف خانگی، بهداشت و اطفاء حریق است.
Section § 354
این قانون بیان میکند که هنگامی که یک نهاد حاکم تصمیم میگیرد چه مقدار آب برای خدمات ضروری مانند مصارف خانگی، بهداشت و حفاظت در برابر آتش لازم است، میتواند قوانینی را در مورد اینکه چه کسی آب باقیمانده را دریافت میکند، تعیین کند. آنها میتوانند تصمیم بگیرند که این آب اضافی برای چه مقاصدی استفاده شود و اطمینان حاصل کنند که به طور عادلانه بین کاربرانی که به آن برای دلایل مشابه نیاز دارند، تقسیم میشود.
Section § 355
در طول یک وضعیت اضطراری آب، مقررات و محدودیتهای خاصی برای مدیریت توزیع آب وضع میشوند. این قوانین تا زمانی که وضعیت اضطراری پایان یابد و ذخیره آب در آن منطقه بازیابی یا افزایش یابد، فعال باقی میمانند.
Section § 356
Section § 357
این قانون بیان میکند که اگر قوانین اضطراری در مورد نحوه تحویل و استفاده از آب وجود داشته باشد، این قوانین در طول وضعیت اضطراری بر قوانین موجود حقوق آب ارجحیت دارند. با این حال، هر شرکت آبی که تحت نظارت کمیسیون خدمات عمومی ایالتی است، باید قبل از اجرای این قوانین اضطراری، تأییدیه آنها را دریافت کند.
Section § 358
این بخش از قانون تضمین میکند که دادگاهها میتوانند اقدامات انجام شده توسط هیئت مدیره در مورد وضعیتهای اضطراری را بررسی کنند. اگر کسی معتقد باشد که تصمیمات یا قوانین هیئت مدیره ناعادلانه، غیرمنطقی یا با سوء نیت اتخاذ شدهاند، میتواند آن را در دادگاه به چالش بکشد.
Section § 359
این قانون به آژانسهای آب عمومی اجازه میدهد تا برای قرارداد با دولت فدرال جهت دریافت بودجه برای کمک اضطراری به خشکسالی، از برگزاری انتخابات صرفنظر کنند، اما با شرایطی. اگر چهار پنجم هیئت مدیره آژانس موافقت کنند، میتوانند از بودجه فدرال برای پروژههایی که کمبود آب ناشی از خشکسالی را برطرف میکنند، استفاده کنند، مشروط بر اینکه پروژهها در چارچوب زمانی و شرایط خاصی باشند، مانند تکمیل آنها تا 1 مارس 1978، یا دریافت تمدید در صورت بروز تأخیر. این وجوه فقط از درآمدهای سیستم بهبود یافته قابل بازپرداخت هستند. با این حال، اگر 10 درصد از رأیدهندگان ظرف 30 روز پس از درخواست بودجه، خواستار برگزاری انتخابات شوند، آژانس باید آن را برگزار کند. در نهایت، یک آژانس آب عمومی شامل هر نهاد دولتی محلی است که توزیع آب را بر عهده دارد و میتواند با دولت فدرال قرارداد ببندد.