Section § 2330

Explanation
این بخش نام رسمی این فصل را به عنوان قانون کمک فدرال برای بهبود ایمنی بزرگراه‌ها تعیین می‌کند.

Section § 2331

Explanation

این بخش توضیح می‌دهد که برنامه بهبود ایمنی بزرگراه‌ها (HSIP)، که توسط قانونی در سال 2005 به نام SAFETEA-LU تقویت شده است، یک برنامه کلیدی با هدف کاهش تصادفات منجر به فوت و جراحات جدی در بزرگراه‌ها است. این برنامه شامل دو برنامه ویژه است: یکی برای تقاطع‌های راه‌آهن-بزرگراه و دیگری برای جاده‌های روستایی پرخطر. در کالیفرنیا، نهادهای دولتی مختلفی مانند کمیسیون، اداره، و شوراهای محلی، مجازند تا به بودجه‌های فدرال دسترسی پیدا کرده و از آن‌ها برای حمایت از این برنامه‌های ایمنی استفاده کنند. آن‌ها همچنین باید با پلیس محلی برای هماهنگی تلاش‌ها همکاری کنند.

قانون برابری حمل‌ونقل ایمن، پاسخگو، انعطاف‌پذیر و کارآمد – میراثی برای کاربران سال 2005 (Public Law 109-059)، که با نام SAFETEA-LU نیز شناخته می‌شود، برنامه بهبود ایمنی بزرگراه‌ها (HSIP) را به یک برنامه اصلی ارتقا داد (23 U.S.C. Sec. 148). SAFETEA-LU اعتباراتی را برای برنامه‌های مربوط به بهبود ایمنی بزرگراه‌ها که می‌توانند تعداد تصادفات منجر به فوت و جراحات جدی را کاهش دهند، مجاز دانست. برنامه اصلی HSIP شامل دو برنامه اختصاصی است: برنامه تقاطع راه‌آهن-بزرگراه (23 U.S.C. Sec. 130) و برنامه جاده‌های روستایی پرخطر (23 U.S.C. Sec. 148(f)). هدف این فصل اجرای این برنامه‌ها در این ایالت است. کمیسیون، اداره، هیئت‌های نظارت، و شوراهای شهر مجازند تا تمام اقدامات لازم را در حوزه‌های قضایی مربوطه خود برای تأمین و هزینه کردن بودجه‌های فدرال مطابق با هدف آن قانون فدرال و این فصل، و برای هماهنگی با تلاش‌های پلیس جامعه‌محور سازمان‌های اجرای قانون محلی انجام دهند.

Section § 2332

Explanation
این قانون کالیفرنیا بیان می‌کند که هر پولی که از برنامه‌های فدرال مربوط به بزرگراه‌ها دریافت می‌شود، باید به حساب بزرگراه ایالتی که بخشی از صندوق حمل و نقل ایالتی است، واریز شود. سپس این پول توسط یک کمیسیون بر اساس قوانینی که در این فصل مشخص شده است، تخصیص می‌یابد.

Section § 2333

Explanation

هر سال، بودجه پیشنهادی کالیفرنیا باید شامل بودجه‌های فدرال مورد انتظار برای برنامه‌های حمل و نقل خاص باشد. کمیسیون تشویق می‌شود این بودجه‌ها را به طور مساوی بین بزرگراه‌های ایالتی و جاده‌های محلی تقسیم کند. راه‌آهن‌ها مسئول همان سهم از هزینه‌های نگهداری برای حفاظت از تقاطع هستند که در صورت عدم وجود کمک فدرال می‌بودند. اگر اختلافی بر سر این سهم وجود داشته باشد، کمیسیون خدمات عمومی در مورد آن تصمیم‌گیری خواهد کرد.

در هر بودجه پیشنهادی سالانه که مطابق با بخش (165) تهیه می‌شود، مبلغی برابر با سهمیه تخمینی موجود از دولت فدرال برای برنامه‌های توصیف شده در بخش‌های (2331) و (2333.5) باید گنجانده شود. کمیسیون می‌تواند هر سال بخشی از آن وجوه را برای استفاده در خیابان‌های شهری و جاده‌های شهرستانی تخصیص دهد. قصد مجلس این است که کمیسیون کل وجوه دریافتی از دولت فدرال تحت بخش (148) از عنوان (23) قانون ایالات متحده را به مقادیر تقریباً مساوی بین بزرگراه‌های ایالتی و جاده‌های محلی تخصیص دهد. صرف‌نظر از هر حکم قانونی دیگر، سهم هر راه‌آهن از هزینه نگهداری تأسیسات حفاظت از تقاطع راه‌آهن که به طور کامل یا جزئی توسط وجوه توصیف شده در بخش (2331) تأمین مالی شده‌اند، همان سهمی خواهد بود که اگر هیچ بودجه فدرالی در کار نبود و تأسیسات حفاظت از تقاطع مطابق با دستور کمیسیون خدمات عمومی بر اساس بخش (1202) قانون خدمات عمومی تأمین مالی می‌شدند؛ و در صورت اختلاف، کمیسیون خدمات عمومی آن سهم را مطابق با این بخش تعیین خواهد کرد.

Section § 2334

Explanation
این قانون می‌گوید که وقتی بودجه‌ای برای خیابان‌ها و جاده‌های محلی هزینه می‌شود، این هزینه‌ها لازم نیست از قوانین تعیین شده در بخش‌های ۱۸۸ و ۱۸۸.۸ پیروی کنند.