Part 5.7

این بخش چندین اصطلاح را که برای یک قسمت خاص مربوط به شهر و شهرستان سانفرانسیسکو استفاده می‌شود، تعریف می‌کند. توضیح می‌دهد که «هیئت نظارت» به هیئت حاکمه شهر اشاره دارد و «اداره» به معنای اداره وسایل نقلیه موتوری است. همچنین توضیح می‌دهد که «ارزش بازار» باید طبق آنچه در بخش دیگری توضیح داده شده است، محاسبه شود. «شخص» شامل طیف وسیعی از نهادها می‌شود، نه فقط افراد. «ساکن شهر و شهرستان» به عنوان کسی تعریف می‌شود که آدرسش در سوابق DMV در سانفرانسیسکو باشد، مگر اینکه بتواند خلاف آن را ثابت کند. در نهایت، «ارزیابی محلی مورد تأیید رأی‌دهندگان» به یک هزینه اضافی اشاره دارد که علاوه بر یک عوارض عادی اضافه می‌شود.

این بخش به هیئت نظارت اجازه می‌دهد تا در صورت رعایت شرایط خاص، یک مالیات محلی برای درآمد عمومی اجرا کند. اولاً، مالیات پیشنهادی باید با الزامات قانونی خاص مطابقت داشته باشد و توسط دو سوم اعضای هیئت تأیید شود. سپس، باید به رأی گذاشته شود و با رأی اکثریت رأی‌دهندگان محلی تصویب شود. پس از رأی‌گیری، آنها باید یک نسخه تأیید شده از آیین‌نامه را به مقامات مالیاتی مربوطه ارسال کنند. علاوه بر این، مالیات نمی‌تواند انواع مختلف وسایل نقلیه را به طور متفاوت در نظر بگیرد، مگر برای معافیت‌های فعلی که از قبل وجود دارند.

این قانون مشخص می‌کند که یک آیین‌نامه محلی در کالیفرنیا، زمانی که یک شهر و شهرستان می‌خواهند یک ارزیابی محلی وسایل نقلیه مورد تأیید رأی‌دهندگان را وضع کنند، باید شامل چه مواردی باشد. این آیین‌نامه به ساکنان اجازه می‌دهد وسایل نقلیه خود را در جاده‌های عمومی استفاده کنند و بیان می‌کند که مبلغ ارزیابی بر اساس تفاوت بین 2 درصد از ارزش بازار وسیله نقلیه و نرخ اعمال شده تحت قوانین مالیاتی موجود ایالت محاسبه می‌شود.

نرخ محلی نمی‌تواند از 2 درصد ارزش وسیله نقلیه تجاوز کند و هرگونه تغییر در نرخ تا سال مالی بعدی اعمال نمی‌شود. زمان شروع این ارزیابی محلی بستگی به زمان تأیید آن توسط رأی‌دهندگان دارد. این آیین‌نامه باید مفاد ایالتی مربوط به عوارض مجوز وسیله نقلیه را منعکس کند، اما ایالت را با دولت محلی به عنوان نهاد مالیاتی جایگزین کند.

تمام تغییرات آتی در قوانین مجوز وسیله نقلیه ایالتی که در این چارچوب قرار می‌گیرند، به طور خودکار برای قانون محلی اعمال خواهند شد. در نهایت، شهر و شهرستان باید با اداره ایالتی برای رسیدگی به امور اداری، جمع‌آوری، بازپرداخت‌ها و پرداخت‌های مربوط به این ارزیابی توافق کنند.

این بخش از قانون بیان می‌کند که هر قانون محلی یا مصوبه‌ای که قبل از تاریخ مشخصی تصویب شده باشد، تحت دو شرط همچنان قانونی و قابل اجرا است. اولاً، هرگونه مالیات یا عوارضی که توسط آن مصوبه مجاز شده است، نباید تا حداقل 90 روز پس از لازم‌الاجرا شدن قانون جدید مرتبط، وصول شود. ثانیاً، پس از لازم‌الاجرا شدن قانون جدید اما قبل از وصول هرگونه مالیات جدید، رهبران دولت محلی، که هیئت نظارت نامیده می‌شوند، باید تصمیم قبلی خود را برای تصویب آن مصوبه، رسماً تأیید یا تصویب مجدد کنند.

این قانون از یک اداره می‌خواهد که یک مالیات محلی ویژه را که توسط ساکنان سانفرانسیسکو به آن رأی داده شده است، جمع‌آوری کرده و آن را به یک صندوق خاص واریز کند. آنها باید هزینه مدیریت این مالیات را محاسبه کرده و مبلغ تعدیل شده را بر اساس گزارش‌های قبلی تعیین کنند. پس از کسر هزینه‌ها، اداره به سرعت پول باقیمانده را به شهر و شهرستان ارسال می‌کند. آنها همچنین باید با هیئت مالیات فرانشیز همکاری کنند تا داده‌هایی را به اشتراک بگذارند که به برآورد هرگونه زیان درآمد کمک می‌کند.

این قانون دو نکته را روشن می‌کند: اولاً، هرگونه وجوهی که ایالت به شهرها و شهرستان‌ها می‌دهد، از جمله پول حاصل از عوارض مجوز وسایل نقلیه، نمی‌تواند با وجوه این بخش جایگزین شود. ثانیاً، اگر یک شهر یا شهرستان به دلیل افزایش نرخ عوارض وسایل نقلیه ایالتی، از یک مالیات محلی مصوب، درآمدی را از دست بدهد، ایالت آن کاهش درآمد را به آنها بازپرداخت نخواهد کرد.

این قانون توضیح می‌دهد که وقتی هیئت مالیات بر امتیاز برآوردهای مالیاتی خود را برای سانفرانسیسکو پس از اینکه یک اقدام مالیاتی محلی مورد تأیید رأی‌دهندگان دیگر اجرا نمی‌شود، تغییر می‌دهد، چه اتفاقی می‌افتد. وقتی برآورد اولیه بالاتر از برآورد بازنگری‌شده باشد، سانفرانسیسکو از یک صندوق ویژه بازپرداخت می‌شود. اگر برآورد اولیه کمتر باشد، سانفرانسیسکو باید به ایالت بازپرداخت کند. به علاوه، هرگونه تغییر در این برآوردها باید به حسابرس کل گزارش شود، نه به اداره.