Chapter 3
Section § 12250
این بخش از قانون ایجاب میکند که وقتی کسی برای کسب یک حق ارتفاق حفاظتی درخواست میدهد، باید اطلاعات کافی به اداره ارائه دهد تا اداره بتواند واجد شرایط بودن ملک را برای برنامه تأیید کند. درخواست همچنین باید اهداف حفاظتی را تشریح کند و اهمیت زیستمحیطی زمین یا پتانسیل آن برای حفاظت از جنگلها و منابع آبی را برجسته کند.
Section § 12250.5
هنگام ارزیابی درخواستها، اداره بررسی میکند که آیا حق ارتفاق حفاظتی با معیارهای تعیینشده مطابقت دارد و از قوانین اداره پیروی میکند.
Section § 12251
این قانون مشخص میکند که چه نوع زمینهایی برای واجد شرایط بودن جهت حقوق ارتفاق حفاظتی باید چه ویژگیهایی داشته باشند. این حقوق ارتفاق به حفظ مناطق جنگلی با محدود کردن توسعه آتی کمک میکنند. برای واجد شرایط بودن، زمین باید در معرض خطر توسعه باشد، مالک باید مایل به فروش یا اهدای این حق ارتفاق باشد، و زمین باید حداقل 10 درصد پوشش درختی داشته باشد یا به طور طبیعی پتانسیل رسیدن به این سطح را داشته باشد. همچنین زمین باید دارای ویژگیهای زیستمحیطی مهمی مانند زیستگاههای حیات وحش، گیاهان نادر، یا مناطقی باشد که تنوع زیستی را تضمین میکنند. همچنین باید از فعالیتهای سنتی جنگلی مانند تولید چوب حمایت کند. حفاظت در این اراضی باید عملی و مقرون به صرفه باشد.
Section § 12252
این قانون بیان میکند که هیچ نهاد عمومی نمیتواند حق ارتفاق را به عنوان شرطی برای اعطای تأییدیههای خاصی مانند اجارهنامهها، مجوزها یا پروانهها مطالبه کند. این شامل مواردی است که پروژهها ممکن است بر محیط زیست تأثیر بگذارند و مشمول بررسیها تحت قوانین مختلف زیستمحیطی مانند قانون کیفیت محیط زیست کالیفرنیا، قانون اقدامات جنگلداری زبرگ-نجدلی، و هر دو قانون گونههای در معرض خطر ایالتی و فدرال هستند.