Chapter 4

این قانون اذعان دارد که بسیاری از بازماندگان هولوکاست و نوادگان آنها در کالیفرنیا برای دهه‌ها تلاش کرده‌اند تا شرکت‌های بیمه را وادار به پرداخت بیمه‌نامه‌های متعلق به قربانیان رژیم نازی کنند. قوه مقننه کالیفرنیا اصرار دارد که شرکت‌های بیمه اطلاعات مربوط به این بیمه‌نامه‌ها را برای کمک به حل و فصل مطالبات پرداخت نشده و جلوگیری از مشکلات بیشتر برای این بازماندگان و خانواده‌هایشان ارائه دهند. این قانون همچنین تلاش‌های بین‌المللی جاری برای تسویه این مطالبات را برجسته می‌کند و تاکید دارد که شرکت‌های بیمه فعال در کالیفرنیا باید مسئولیت بیمه‌نامه‌های تاریخی را بر عهده بگیرند و از حل و فصل سریع و افشای اطلاعات به ایالت اطمینان حاصل کنند.

این بخش اصطلاحات خاصی را تعریف می‌کند که مربوط به قوانین مرتبط با قربانیان هولوکاست است. «قربانی هولوکاست» به کسی گفته می‌شود که بین سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۵ توسط آلمان نازی یا متحدانش مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. «شرکت مرتبط» به هر شرکتی اشاره دارد که به یک بیمه‌گر متصل است، مانند شرکت مادر یا فرعی. «عواید» به مبلغ پرداختی از بیمه‌نامه‌ها یا مستمری‌ها، شامل سود معقول، بدون کاهش به دلیل تغییرات ارزی ناشی از جنگ، تعریف می‌شود.

اگر یک شرکت بیمه در کالیفرنیا بین سال‌های 1920 تا 1945 بیمه‌نامه‌های عمر، سلامت، اموال، حوادث یا مشابه آن را در اروپا فروخته باشد، باید ظرف 180 روز اطلاعات خاصی در مورد آن بیمه‌نامه‌ها، مانند تعداد، دارندگان و وضعیت فعلی آنها را به کمیسر بیمه ایالت ارائه دهد. این بیمه‌گران همچنین باید توزیع عواید بیمه‌نامه را تأیید کنند، چه به ذینفعان یا بازماندگان هولوکاست، یا مشخص کنند که آیا برنامه‌های قانونی برای توزیع وجود دارد یا اینکه وجوه توزیع نشده باقی مانده است. ارائه آگاهانه اطلاعات نادرست یک جنحه محسوب می‌شود. بیمه‌گرانی که قبل از سال 1945 بیمه‌نامه‌های اروپایی نفروخته‌اند، مشمول این الزامات نیستند، اگر یک شرکت وابسته قبلاً اطلاعات لازم را ثبت کرده باشد.

این قانون کمیسر را ملزم می‌کند تا ظرف 90 روز از زمان شروع یک فصل خاص، قوانینی را برای اجرای آن ایجاد کند. این قوانین به عنوان مقررات اضطراری تصویب خواهند شد، به این معنی که برای حفاظت از سلامت عمومی، ایمنی و رفاه فوری تلقی می‌شوند. فرآیند تصویب این قوانین از رویه‌های دولتی خاصی پیروی می‌کند.