Part 14
Section § 53570
Section § 53571
این قانون برای کمک به ساخت و نگهداری مسکن استیجاری مقرون به صرفه، به ویژه برای معلمان، کارکنان ناحیه آموزش و پرورش و کارکنان سازمانهای غیرانتفاعی، طراحی شده است تا آنها بتوانند مسکن با ثبات داشته باشند. در حالی که تمرکز مسکن بر این گروهها است، نواحی آموزش و پرورش همچنین میتوانند انتخاب کنند که به کارکنان عمومی محلی یا سایر اعضای جامعه اجازه دهند در آنجا زندگی کنند، البته با رعایت قوانین خاص. نواحی آموزش و پرورش میتوانند کارکنان خود را برای این مسکن اولویتبندی کنند.
معلمان و کارکنان ناحیه آموزش و پرورش اولین فرصت را برای سکونت در این خانهها دارند و کارکنان سازمانهای غیرانتفاعی در رده بعدی قرار میگیرند. این قوانین برای هرگونه معامله مسکن یا مسکن در دسترس که از ۱ ژانویه ۲۰۲۵ آغاز میشود، اعمال خواهند شد.
Section § 53572
این بخش چندین اصطلاح را که در رابطه با مسکن اجارهای مقرونبهصرفه و دستههای شغلی مرتبط استفاده میشوند، تعریف میکند.
«مسکن اجارهای مقرونبهصرفه» به طرحهای توسعه مسکن اجارهای اشاره دارد که در آن بیشتر اجارهبها در سطوحی نگه داشته میشود که برای افراد کمدرآمد یا با درآمد متوسط مقرونبهصرفه باشد – این حتی اگر طرح توسعه کمتر از پنج واحد داشته باشد نیز صدق میکند.
«کارمندان عمومی محلی» شامل کارمندان نهادهای دولتی مختلف مانند شهرها، شهرستانها و مناطق ویژه میشود.
«کارمندان سازمان غیرانتفاعی» به کارمندان سازمانهای غیرانتفاعی اشاره دارد که برنامههای آموزشی یا مراقبت از کودکان یا کلاسهای خاصی را در ملک مدرسه با بودجه عمومی با هدف کمک به خانوادههای کمدرآمد و با درآمد متوسط اداره میکنند.
«معلم» و «کارمند منطقه آموزش و پرورش» شامل هر کسی میشود که در مناطق آموزش و پرورش از پیشدبستانی تا دبیرستان کار میکند، از جمله معلمان و کارکنان پشتیبانی.
Section § 53573
این قانون به نواحی آموزش و پرورش اجازه میدهد برنامههایی ایجاد کنند تا به معلمان، کارکنان مدارس و کارکنان سازمانهای غیرانتفاعی در یافتن مسکن مقرونبهصرفه کمک کنند. این برنامهها میتوانند از منابع عمومی و خصوصی متنوعی برای حمایت از توسعه مسکن استفاده کنند.
نواحی آموزش و پرورش تشویق میشوند تا با نهادهای عمومی و خصوصی همکاری کرده و راهحلهای تأمین مالی خلاقانه را برای دسترسپذیرتر کردن مسکن بررسی کنند.
Section § 53574
این قانون از ایجاد مسکن به طور خاص برای معلمان، کارکنان منطقه آموزش و پرورش، و کارکنان سازمانهای غیرانتفاعی حمایت میکند. این قانون به مناطق آموزش و پرورش و توسعهدهندگانی که وجوه محلی یا ایالتی یا اعتبارات مالیاتی برای مسکن مقرونبهصرفه دریافت میکنند، اجازه میدهد تا سکونت را به این گروهها محدود کنند.
همچنین، اگر منطقه آموزش و پرورش مالک زمین باشد، میتواند انتخاب کند که به کارکنان خود اولویت دهد، مشروط بر اینکه از تمام قوانین دیگر پیروی کند.