Part 9
Section § 44470
این بخش از قانون نیاز فوری به کاهش و حذف استفاده از مواد شیمیایی خاص، به ویژه کلروفلوئوروکربنها (CFCs) و هالونها را توضیح میدهد، زیرا آنها به لایه ازن آسیب میرسانند. لایه ازن ما را از اشعه فرابنفش مضر محافظت میکند و کاهش آن در بالای کالیفرنیا مشاهده شده است. پروتکل مونترال، یک توافق بینالمللی، با هدف کاهش تدریجی و در نهایت حذف تولید این مواد است.
علاوه بر این، CFCها و هالونها به گرمایش جهانی کمک میکنند که تهدیدات مختلفی برای محیط زیست و اقتصاد کالیفرنیا ایجاد میکند. بخش قابل توجهی از انتشار CFC در ایالت از سیستمهای تهویه مطبوع متحرک ناشی میشود. این قانون تغییر به مبردهای جایگزین را برای کاهش این انتشارات الزامی میکند. از ۱ ژانویه ۱۹۹۵، فروش وسایل نقلیه جدیدی که از مبردهای مبتنی بر CFC استفاده میکنند، در کالیفرنیا مجاز نخواهد بود، مگر اینکه در بخشهای مرتبط به نحو دیگری مشخص شده باشد.
Section § 44471
این قانون در مورد محصولاتی اعمال میشود که از مواد شیمیایی خاصی مانند CFC-11، CFC-12 و HCFC-22 استفاده میکنند. این مواد به لایه ازن آسیب میرسانند و تحت یک توافقنامه بینالمللی به نام پروتکل مونترال تنظیم شدهاند. برای اینکه این مواد تحت پوشش این قانون قرار گیرند، باید پتانسیل تخریب ازن آنها بیشتر از 0.1 باشد.
همچنین، «سیستم تهویه مطبوع خودرو» به هر وسیله خنککننده در خودرو گفته میشود که فضای راننده یا سرنشینان را خنک میکند.
Section § 44472
این قانون استفاده از محصولات مبتنی بر CFC را در سیستمهای تهویه مطبوع خودرو طی چند سال به تدریج حذف کرد. از سال ۱۹۹۳، تنها ۹۰ درصد خودروها میتوانستند از این محصولات استفاده کنند. در سال ۱۹۹۴، این میزان به ۷۵ درصد کاهش یافت. تا سپتامبر ۱۹۹۴، تنها ۱۰ درصد از خودروهای مدل ۱۹۹۵ میتوانستند سیستم تهویه مطبوع مبتنی بر CFC داشته باشند. از سال ۱۹۹۵ به بعد، فروش خودروهای جدید با سیستم تهویه مطبوع مبتنی بر CFC به طور کامل ممنوع شد.
Section § 44473
این قانون تولیدکنندگان وسایل نقلیه موتوری را ملزم میکند که به هیئت ایالتی در مورد پیشرفت خود در استفاده از سیستمهای تهویه مطبوع غیر-CFC (غیر-کلروفلوئوروکربن) در مدلهای جدید خودرو گزارش دهند. آنها باید سوابق فصلی و یک گزارش سالانه ارائه دهند که مشخص کند چند خودرو با این سیستمهای دوستدار محیط زیست تولید میکنند.
اگر فناوری یا لوازم مورد نیاز در دسترس نباشند، یا اگر تولیدکنندگان به زمان بیشتری برای بهروزرسانی وسایل نقلیه خود نیاز داشته باشند، هیئت ایالتی ممکن است یک تمدید دو ساله برای این الزامات اعطا کند. علاوه بر این، هیئت ایالتی مسئول وضع مقررات برای اجرای این الزامات تا 1 مارس 1992 است.