Section § 24400

Explanation

هذیان هیجانی حالتی است که در آن فرد آشفتگی شدید، پرخاشگری، پارانویا نشان می‌دهد و به نظر نمی‌رسد درد را حس کند. این وضعیت به طور رسمی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به رسمیت شناخته نشده است یا فاقد شواهد علمی کافی برای در نظر گرفته شدن به عنوان یک وضعیت پزشکی است. اصطلاحاتی مانند سندرم هذیان هیجانی، هذیان بیش‌فعال و مانیا فرسایشی در این دسته قرار می‌گیرند.

برای اهداف این فصل، «هذیان هیجانی» به معنای اصطلاحی است که برای توصیف وضعیت آشفتگی، تحریک‌پذیری، پارانویا، پرخاشگری شدید، خشونت فیزیکی و مصونیت ظاهری به درد در یک فرد به کار می‌رود که در جدیدترین نسخه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ذکر نشده است، یا دادگاه تشخیص دهد که شواهد علمی یا معیارهای تشخیصی کافی برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک وضعیت پزشکی وجود ندارد. هذیان هیجانی همچنین شامل سندرم هذیان هیجانی، هذیان هیجانی، هذیان بیش‌فعال، هذیان آشفته و مانیا فرسایشی می‌شود.

Section § 24401

Explanation

این قانون بیان می‌کند که "هیجان‌زدگی هذیانی" به عنوان یک تشخیص پزشکی معتبر یا علت مرگ در کالیفرنیا پذیرفته نیست. این قانون مقامات ایالتی و محلی، از جمله پزشکان و پزشکان قانونی را از استفاده یا ذکر "هیجان‌زدگی هذیانی" در گواهی‌های فوت یا هرگونه اسناد رسمی یا شهادت منع می‌کند.

(a)CA بهداشت و ایمنی Code § 24401(a) هیجان‌زدگی هذیانی به عنوان یک تشخیص پزشکی معتبر یا علت مرگ در این ایالت به رسمیت شناخته نخواهد شد.
(b)CA بهداشت و ایمنی Code § 24401(b) یک نهاد دولتی ایالتی یا محلی، یا کارمند یا پیمانکار یک نهاد دولتی ایالتی یا محلی، نباید هیجان‌زدگی هذیانی را به عنوان یک تشخیص پزشکی به رسمیت شناخته شده یا علت مرگ، در هیچ ظرفیت رسمی یا ارتباطی مستند کند، به آن شهادت دهد، یا به نحو دیگری از آن استفاده کند.
(c)CA بهداشت و ایمنی Code § 24401(c) یک پزشک قانونی، بازرس پزشکی، پزشک، یا دستیار پزشک نباید در گواهی فوت، یا در هیچ گزارشی، ذکر کند که علت مرگ هیجان‌زدگی هذیانی بوده است. اصطلاح هیجان‌زدگی هذیانی و اصطلاحات شامل هیجان‌زدگی هذیانی که در بخش ۲۴۴۰۰ تعریف شده‌اند، نباید در هیچ کجای گواهی فوت ذکر شوند.

Section § 24402

Explanation
این قانون بیان می‌کند که افسران پلیس در کالیفرنیا نمی‌توانند از اصطلاح «هذیان هیجانی» در گزارش‌های حادثه خود هنگام توصیف رفتار یک فرد استفاده کنند. در عوض، افسران باید ویژگی‌های خاص رفتار فرد را توصیف کنند، بدون اینکه رفتار کلی یا وضعیت روانی او را به عنوان هذیان هیجانی برچسب‌گذاری کنند.

Section § 24403

Explanation

در کالیفرنیا، نمی‌توانید از 'excited delirium' به عنوان مدرک در پرونده‌های مدنی استفاده کنید. شما همچنان می‌توانید در مورد رفتار و وضعیت جسمی یا روانی یک فرد، مانند بی‌قراری یا پرخاشگری شدید، صحبت کنید، اما نمی‌توانید آن را 'excited delirium' نامگذاری یا تشخیص دهید.

بر اساس بخش ۱۱۵۶.۵ قانون شواهد، شواهدی مبنی بر اینکه یک شخص دچار یا تجربه excited delirium شده است، در هیچ دعوای مدنی قابل استناد نیست. یک طرف دعوا یا شاهد می‌تواند اوضاع و احوال واقعی پیرامون پرونده را توصیف کند، از جمله رفتار، کردار، و وضعیت جسمی و روانی فرد مورد نظر، شامل، اما نه محدود به، حالت بی‌قراری، تحریک‌پذیری، پارانویا، پرخاشگری شدید، خشونت فیزیکی، و مصونیت ظاهری به درد، اما نباید چنین رفتار، کردار، یا وضعیتی را با استفاده از اصطلاح excited delirium توصیف یا تشخیص دهد، یا چنین رفتار، کردار، یا وضعیت جسمی و روانی را به آن اصطلاح نسبت دهد.