Chapter 10.4
Section § 25915
این قانون مالکان ساختمانهایی را که قبل از سال ۱۹۷۹ ساخته شدهاند و حاوی آزبست هستند، ملزم میکند تا کارکنان خود را در مورد وجود و خطرات مرتبط با آزبست در ساختمان مطلع سازند. آنها باید اطلاعاتی در مورد بررسیهایی که مکان آزبست را مشخص میکنند، رویههای جابجایی برای به حداقل رساندن مواجهه، و خطرات بالقوه سلامتی ارائه دهند. اطلاعیه همچنین باید نتایج هرگونه آزمایش مرتبط با آزبست یا پایش هوا را به اشتراک بگذارد. اگر مالکان از جزئیات خاصی مطلع نیستند، باید این موضوع را در اطلاعیه اذعان کنند و به کارکنان توصیه کنند با سازمانهای بهداشت عمومی تماس بگیرند. با این حال، اگر مالکی طبق بخش مرتبطی یک برنامه مدیریت آزبست تهیه کند، این الزامات اطلاعرسانی اعمال نمیشوند.
Section § 25915.1
این قانون به مالکان ساختمان اجازه میدهد تا طرحی برای مدیریت آزبست در ساختمانهای خود تهیه کنند. در صورت انجام این کار، آنها باید به کارکنان و سایر مالکان اطلاع دهند که آزبست در کجا قرار دارد، چه خطراتی برای سلامتی ایجاد میکند و اینکه فقط افراد واجد شرایط باید با آن کار کنند. این طرح همچنین باید برای این افراد قابل دسترسی باشد.
طرح مدیریت آزبست باید با هدف کاهش انتشار الیاف آزبست، مراحل کار ایمن با آزبست را مشخص کند. این طرح باید توسط فردی که برای تهیه چنین طرحهایی، به ویژه برای مدارس، دارای اعتبارنامه است، تهیه شود. طرح باید شامل یک برنامه نگهداری روتین، رویههای اضطراری و آموزش برای کارکنان باشد. سوابق اثبات اجرای طرح باید برای تمام طول عمر ساختمان نگهداری شود.
Section § 25915.2
این قانون مالکان ساختمان را ملزم میکند تا کارمندان و برخی طرفهای دیگر را در مورد وجود آزبست در ساختمانهایشان مطلع سازند. این اخطار باید به صورت کتبی ظرف 15 روز پس از کشف آزبست ارائه شود و سالانه تکرار گردد. کارمندان جدید باید ظرف 15 روز از شروع کار، این اخطار را دریافت کنند. اگر اطلاعات جدیدی در مورد آزبست به دست آید، یک اخطار تکمیلی ظرف 15 روز پس از هر دوره 90 روزه لازم است.
افشاگری همچنین هنگام تغییر مالکیت الزامی است، مگر برای برخی ساختمانهای مسکونی با منافع مشترک که در آنها میتوان به جای ارسال اخطار، تابلو نصب کرد. پیمانکاران نیز در صورت دریافت اخطار در مورد آزبست، باید کارمندان خود را مطلع سازند. قوانین خاصی اعمال میشود اگر آزبست به مناطق خاصی از ساختمان محدود باشد یا اگر محصور شده باشد و خطر انتشار فیبر نداشته باشد.
در چنین مواردی، اخطار ممکن است فقط به کارمندان خاصی محدود شود، با دستورالعملهایی مبنی بر عدم دستکاری ماده مگر توسط افراد واجد شرایط، و راهنمایی در مورد اقدامات لازم در صورت تغییر شرایط.
Section § 25915.5
اگر مالک ساختمانی هستید و باید کارکنان خود را در مورد آزبست مطلع کنید، باید یک نسخه از آن اطلاعیه را به سایر مالکان مشترک که با آنها قرارداد دارید نیز پست کنید. وقتی مالک، مستأجر یا بهرهبردار دیگری این اطلاعیه را دریافت کند، به این معنی است که آنها از وجود آزبست در ساختمان آگاه هستند.
ارسال یا عدم ارسال این اطلاعیه، هیچ قرارداد اجارهای را نقض نمیکند و هیچ حق یا وظیفهای را در مورد تخلیه مستأجر تغییر نمیدهد. اگر با حسن نیت عمل کنید، در قبال خساراتی که مالک دیگری به دلیل رعایت این قوانین ادعا میکند، مسئول نخواهید بود.
این قانون شامل مالکان در مجموعههای مسکونی با منافع مشترک نمیشود، اگر آنها قبلاً از قوانین مشابه اطلاعرسانی آزبست طبق بخش دیگری (25915.2(d)) پیروی میکنند. اصطلاحات «انجمن» و «مجموعه با منافع مشترک» در بخشهای دیگری از قانون مدنی تعریف شدهاند.
Section § 25916
اگر در منطقهای از ساختمان کار میکنید که ساخت و ساز، نگهداری یا بازسازی میتواند منجر به تماس با آزبست یا برهم زدن آن شود، مسئول مربوطه باید یک تابلوی هشدار واضح نصب کند. این هشدار باید به دلیل اندازه بزرگ و رنگ روشن آن بسیار قابل توجه باشد و باید یا به نیاز به آموزش و تجهیزات مناسب اشاره کند یا مشخص کند که این منطقه فقط برای پرسنل مجاز است که باید از وسایل ایمنی استفاده کنند.
Section § 25916.5
اگر چندین نفر مالک یک ساختمان باشند، میتوانند کتباً توافق کنند که یک نفر مسئول رسیدگی به اطلاعیههای مورد نیاز قانون باشد. سایر مالکان میتوانند از این اطلاعیه استفاده کنند، به شرطی که با تعهدات قانونی آنها مطابقت داشته باشد و آنها از وجود هرگونه اطلاعات نادرست یا کوتاهی در رعایت قانون توسط فردی که آن را تهیه کرده است، بیاطلاع باشند.
Section § 25917
این قانون مالکان ساختمان را ملزم میکند که اطلاعات مربوط به آزبست، مانند بررسیها، دادههای پایش و طرحهای مدیریت، را برای بررسی و کپیبرداری توسط سایر مالکان و کارکنان یا نمایندگان آنها در دسترس قرار دهند. این اطلاعات باید در ساعات کاری، از جمله زمانهای استراحت، قابل دسترس باشد و در داخل ساختمان یا در نزدیکی آن در همان ملک واقع شده باشد تا برای کارکنان راحت باشد. اگر ساختمان دفتری ندارد، اطلاعات همچنان باید در مکانی مناسب قابل دسترس باشد. مالکان میتوانند توافق کنند که مکانی را برای ارائه این اطلاعات در یک ساختمان به اشتراک بگذارند.