Section § 19900

Explanation
این قانون بیان می‌کند که شهرها و شهرستان‌ها در کالیفرنیا نمی‌توانند بیش از یک پروانه ساختمانی برای پروژه‌های مسکن کم‌اجاره برای سالمندان که توسط دولت تامین مالی می‌شوند، درخواست کنند. همچنین، هزینه این پروانه حداکثر 25 دلار برای هر ساختمان یک‌طبقه است، به شرطی که هر ساختمان بیش از ده واحد مسکونی نداشته باشد.

Section § 19901

Explanation

اگر بالای ۶۰ سال دارید یا به خدمات حمایتی اضافی نیاز دارید و در مسکن اجاره‌ای عمومی زندگی می‌کنید، مجازید تا دو حیوان خانگی مانند سگ، گربه یا پرنده نگهداری کنید. مراجع محلی مسکن نمی‌توانند این را ممنوع کنند، اما می‌توانند دستورالعمل‌های معقولی برای نگهداری حیوانات خانگی تعیین کنند. آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند هر حیوان خانگی مشکل‌سازی را که باعث مزاحمت یا تهدید برای سایر ساکنان می‌شود، حذف کنید. شما همچنان مسئول هرگونه خسارتی هستید که حیوان خانگی‌تان ایجاد می‌کند، اما مراجع مسکن مسئول خسارات نیستند مگر اینکه از خطرناک یا مشکل‌ساز بودن حیوان خانگی آگاه بوده باشند.

می‌توانید هر قانونی را که ناعادلانه به نظر می‌رسد از طریق رویه‌های رسیدگی به شکایات محلی اعتراض کنید، و این رویه‌ها باید به مستأجران ارائه شود. مقررات نمی‌توانند نگهداری حیوان خانگی را از نظر مالی برای ساکنان سالمند یا نیازمند خدمات حمایتی دشوار کنند.

صرف نظر از هر حکم قانونی دیگر، هیچ نهاد عمومی که مالک و اداره‌کننده واحدهای مسکونی اجاره‌ای است، نباید نگهداری بیش از دو حیوان خانگی را توسط یک فرد سالمند یا فرد نیازمند خدمات حمایتی در واحدهای مسکونی اجاره‌ای ممنوع کند.
برای اهداف این بخش:
(a)CA بهداشت و ایمنی Code § 19901(a)  “فرد نیازمند خدمات حمایتی” به معنای فردی است که در بخش 50685.5 تعریف شده است.
(b)CA بهداشت و ایمنی Code § 19901(b)  “سالمند” به معنای هر فرد بالای ۶۰ سال است.
(c)CA بهداشت و ایمنی Code § 19901(c)  “حیوان خانگی” به معنای سگ، گربه، پرنده یا آکواریوم اهلی است.
(d)CA بهداشت و ایمنی Code § 19901(d)  “عمومی” به معنای ایالت، شهرستان، شهر، شهر و شهرستان، منطقه، یا سایر تقسیمات سیاسی ایالت است.
هیچ چیز در این بخش مانع از آن نمی‌شود که مرجع محلی مسکن، حذف هر حیوان خانگی را از هر واحد مسکونی که رفتار یا وضعیت آن به درستی تهدید یا مزاحمت برای سایر ساکنان مسکن تشخیص داده شود، الزامی کند. هیچ حیوان خانگی نباید در نقض قوانین انسانی یا بهداشتی نگهداری شود. هیچ چیز در این بخش به مرجع محلی مسکن اجازه نمی‌دهد که هرگونه الزامی را تحمیل کند که نگهداری حیوان خانگی توسط فرد سالمند یا فرد نیازمند خدمات حمایتی را از نظر مالی بازدارنده سازد.
مرجع محلی مسکن مسئول خسارات شخصی یا مالی ناشی از هر حیوان خانگی در واحد مسکونی اجاره‌ای نخواهد بود، مگر با اثبات آگاهی قبلی واقعی از سوی نمایندگان یا کارکنان آن از تمایل خطرناک حیوان خانگی یا شرایط خطرناکی که توسط حیوان خانگی ایجاد شده است.
هیچ چیز در این بخش مانع از آن نمی‌شود که مرجع محلی مسکن مقررات معقولی را در رابطه با چنین حیوانات خانگی اتخاذ کند؛ مانع از اتخاذ شرایط متفاوت برای اجاره‌نامه که به طور معقولی با حضور چنین حیوان خانگی مرتبط است، شود؛ یا مستأجر را از هرگونه مسئولیتی که در غیر این صورت طبق قانون برای خسارات ناشی از چنین حیوان خانگی تحمیل می‌شود، در صورت وجود اثبات آن، معاف کند.
اتخاذ هرگونه مقررات طبق این بخش، یا اعمال هرگونه مقررات اتخاذ شده طبق این بخش، می‌تواند توسط ساکن یا متقاضی سالمند یا ساکن یا متقاضی که فرد نیازمند خدمات حمایتی است، مطابق با رویه‌های رسیدگی به شکایات مرجع محلی مسکن که برای حل و فصل اختلافات مستأجران ایجاد شده است، مورد اعتراض قرار گیرد. یک نسخه از رویه‌های رسیدگی به شکایات باید به مستأجر یا متقاضی سالمند یا مستأجر یا متقاضی که فرد نیازمند خدمات حمایتی است و حیوان خانگی نگهداری می‌کند، ارائه شود.