Part 2.2
Section § 18800
این قانون، «قانون حمایت از حقوق اقامت خانههای متحرک» را ایجاد میکند که هدف آن حمایت از صاحبان آسیبپذیر خانههای متحرک است. این قانون به این ساکنان راهی اضافی میدهد تا اطمینان حاصل کنند که حقوقشان تحت «قانون اقامت خانههای متحرک» اجرا میشود.
Section § 18801
این بخش اصطلاحات کلیدی مورد استفاده در رابطه با تحقیق یا رسیدگی به شکایات تحت قانون اقامتگاه خانههای متحرک را تعریف میکند. این بخش روشن میکند که منظور از «اداره»، «صاحبخانه»، «مدیریت»، «خانه متحرک»، «پارک خانههای متحرک»، «قانون اقامتگاه خانههای متحرک»، «برنامه» و «قرارداد اجاره» در این زمینه قانونی چیست. تعریف هر اصطلاح به بخشهای خاصی از قانون مدنی ارجاع میدهد که در آنجا به طور کاملتر تعریف شدهاند.
Section § 18802
برنامه حمایت از قانون اقامتگاههای سیار به حل و فصل شکایات مالکان خانه در مورد مسائل مربوط به اقامتگاههای سیار کمک میکند، به جز اختلافات اجاره یا قراردادهای اجاره. این اداره افراد را به منابع صحیح راهنمایی میکند و میتواند تخلفات قانونی خاص را به نهادهای ذیصلاح ارجاع دهد. همچنین دریافت شکایات را تأیید میکند و ممکن است خدمات حقوقی غیرانتفاعی را برای حل و فصل درگیر کند.
هنگامی که شکایات دریافت میشوند، اداره ممکن است اسنادی مانند قراردادهای اجاره را از مدیریت پارک درخواست کند، که باید ظرف 15 روز کاری رعایت کنند وگرنه جریمه میشوند. شکایات میتوانند برای تحقیق تجمیع شوند اگر توسط یک مالک یا شرکت مدیریتی مشترک مرتبط باشند.
این فرآیند اقدامات تخلیه را به تأخیر نمیاندازد مگر اینکه دلایل قانونی دیگری وجود داشته باشد، و این برنامه رسماً از July 1, 2020 آغاز شد. اداره میتواند مقررات اضطراری برای مدیریت برنامه وضع کند و نظرات عمومی را در طول تدوین مقررات تا January 1, 2027 در نظر خواهد گرفت.
Section § 18803
این بخش از قانون توضیح میدهد که اداره چگونه باید برنامهای را مدیریت کند، از طریق قرارداد با خدمات حقوقی غیرانتفاعی برای رسیدگی به شکایات خاص مربوط به مسائل اقامتگاههای سیار.
این سازمانهای غیرانتفاعی باید در قوانین اقامتگاههای سیار و اختلافات موجر و مستاجر باتجربه باشند، قادر به مدیریت فرآیندهای حقوقی باشند و منابع لازم را داشته باشند. آنها همچنین باید بیمه مسئولیت حرفهای حقوقی کافی داشته باشند و موافقت کنند که دولت را از هرگونه ادعای مرتبط محافظت کنند.
این سازمانهای غیرانتفاعی طرف قرارداد، اختیار دارند که بر اساس منابع خود تصمیم بگیرند به کدام شکایات رسیدگی کنند و باید اداره را در مورد هرگونه شکایتی که به دلیل محدودیت منابع نمیتوانند رسیدگی کنند، مطلع سازند. همچنین، آنها از دریافت هرگونه هزینه از صاحبان خانه برای خدمات مربوط به این شکایات منع شدهاند. این برنامه از 1 ژوئیه 2020 آغاز شد.
Section § 18804
این قانون یک صندوق حل اختلاف خانههای متحرک در خزانهداری ایالت کالیفرنیا ایجاد میکند تا پول مربوط به مسائل خانههای متحرک را دریافت کند. از 1 ژانویه 2019، یک هزینه سالانه 10 دلاری برای هر قطعه زمین خانه متحرک از مدیران پارکهای خانههای متحرک جمعآوری میشود و برای کمک به اجرای قانون اقامت خانههای متحرک استفاده میشود.
مدیران میتوانند این هزینه را به صاحبان خانهها در پارک خانههای متحرک منتقل کنند، به طوری که بیش از 10 دلار در سال برای هر قطعه زمین نباشد، و این هزینه باید به صورت جداگانه در صورتحسابها با توضیحات و اطلاعات تماس اداره مربوطه درج شود. این هزینه نمیتواند با اجارهبها گنجانده شود، بلکه باید به وضوح تفکیک شود.
Section § 18805
این بخش از قانون بهداشت و ایمنی کالیفرنیا مشخص میکند که اداره باید چه اطلاعاتی را در گزارش سالانه خود در مورد هزینههای ثبتنام، شکایات و فعالیتهای برنامه خدمات حقوقی درج کند. این گزارش باید شامل جزئیاتی از میزان هزینههای ثبتنام جمعآوری شده و مصرف شده، تعداد و انواع شکایات دریافت شده، نتایج آنها و فعالیتهای ارائهدهندگان خدمات حقوقی غیرانتفاعی طرف قرارداد باشد. همچنین، اداره موظف است اطلاعات مربوط به کل اتهامات شکایات و اتهامات رسیدگی شده را به یک کارگروه مشخص ارائه دهد.