Chapter 3
Section § 1160
این قانون یک طرح بازنشستگی را به طور خاص برای خلبانان بار در سانفرانسیسکو تأسیس و نگهداری میکند که به عنوان طرح بازنشستگی خلبانان سانفرانسیسکو شناخته میشود.
Section § 1161
Section § 1162
این قانون بیان میکند که طرح بازنشستگی توسط عوامل امانی منتخب هیئت مدیره مدیریت میشود و پرداختها توسط آنها انجام میگردد. خلبانان هیچ کنترلی بر نحوه مدیریت طرح ندارند، مگر در مورد جمعآوری درآمدها طبق آنچه مشخص شده است یا اگر هیئت مدیره دستور دیگری صادر کند. خلبانان مسئول جمعآوری درآمدها بدون هیچ هزینهای برای ایالت یا هیئت مدیره هستند و باید آنها را ماهانه به عوامل امانی ارسال کنند. این درآمدها نباید بخشی از حسابی باشند که در بخش دیگری ذکر شده است.
Section § 1163
این قانون نحوه محاسبه مستمری برای خلبانان و خلبانان داخلی بازنشسته و معلول را تشریح میکند. اگر یک خلبان ۲۵ سال خدمت را به پایان رسانده باشد، مستمری او ۴۶ درصد از میانگین درآمد خالص سه سال برتر از پنج سال آخر خدمت او خواهد بود. کسانی که کمتر از ۲۵ سال خدمت دارند، مبلغی متناسب با سالهای خدمت خود دریافت میکنند. دستورالعملهایی برای محاسبه مستمری خلبانان معلول و همچنین برای کسانی که قبل از (January 1, 1985) یا بعد از آن بازنشسته شدهاند، ارائه شده است. همچنین جزئیات مربوط به نحوه دریافت مزایای مستمری توسط همسران بازمانده، که معمولاً سه چهارم مبلغی است که خلبان متوفی دریافت میکرد، بیان شده است. خدمت شش ماه یا بیشتر به عنوان یک سال کامل محسوب میشود و مستمری برای طول عمر خلبان بازنشسته یا همسر او قابل پرداخت است. ملاحظات ویژهای نیز برای خلبانانی که در سال (1985) مجوز گرفتهاند و شرایط خدمتی خاصی دارند، در نظر گرفته شده است.
Section § 1164
این قانون معیارهای واجد شرایط بودن خلبانان برای دریافت مستمری را مشخص میکند. برای واجد شرایط بودن، یک خلبان باید حداقل 10 سال به عنوان خلبان خدمت کرده باشد یا حداقل 62 سال سن داشته باشد (هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد)، پس از 1 ژانویه 1972 بازنشسته شده باشد و حداقل 60 سال سن داشته باشد. خلبانان معلول نیز در صورتی واجد شرایط هستند که هیئت مدیره ناتوانی آنها را با شواهد پزشکی تأیید کند. قوانین خاصی برای خلبانان داخلی اعمال میشود که باید حداقل 10 سال پس از سال 1987 خدمت کرده باشند، کمکهای خلبانی را در سطح صنعت ارائه داده باشند، حداقل تعداد مشخصی مأموریت در سال را از سال 1994 به بعد انجام داده باشند و پس از سال 1987 بازنشسته شده باشند.
همسران بازمانده خلبانان ممکن است مستمری دریافت کنند اگر خلبان دارای گواهینامه بوده و پس از تاریخهای مشخصی فوت کرده باشد (پس از 1972 برای خلبانان و پس از 1987 برای خلبانان داخلی). آنها باید حداقل یک سال قبل از فوت خلبان به طور قانونی ازدواج کرده باشند، و مستمری در صورت ازدواج مجدد قطع میشود، اگرچه مستمری به گیرنده دیگری که طبق قانون تعریف شده است، منتقل میشود.
Section § 1165
این قانون نحوه محاسبه هزینههای اضافی برای خدمات راهنمایی کشتی در کالیفرنیا را برای تأمین مالی یک طرح بازنشستگی توضیح میدهد. چهار بار در سال، یک عامل امین بررسی میکند که چه کسانی واجد شرایط دریافت مزایای بازنشستگی هستند و چقدر باید دریافت کنند. آنها همچنین محاسبه میکنند که هر ماه چقدر باید بر اساس حجم کشتیرانی که توسط راهنمایان کشتی دارای مجوز در سال گذشته انجام شده است، جمعآوری شود. این هزینهها بر اساس تناژ کشتیها تعیین میشوند و به صورت میل (کسری از سنت) در هر تن بیان میشوند. هزینههای خدمات عامل نیز در این محاسبات گنجانده شده است. این نرخها در زمانهای مشخصی از هر سال، بسته به زمان انجام محاسبات، لازمالاجرا میشوند و برای دورههای پرداخت مزایای مشخص شده معتبر هستند.
Section § 1166
این قانون نحوه توزیع مزایا را به خلبانان دریایی بازنشسته و از کار افتاده، همسران آنها و سایر ذینفعان تشریح میکند. هر ماه، مزایای پرداخت شده برابر با درآمد جمعآوری شده در ماه قبل، منهای هرگونه هزینه است. میزان درآمد ممکن است بیشتر یا کمتر از سطوح مستمری هدف تعیین شده باشد، بنابراین توزیعها به نسبت تنظیم میشوند. هر درآمدی که برای یک ماه یا سال دریافت شده یا انتظار میرود، بخشی از طرح بازنشستگی برای راهنمایی کشتی است. عامل امانی روش حسابداری مورد استفاده را تعیین میکند، و اگر مطالبات معوق وجود داشته باشد، تعدیلات بعدی انجام میشود. مزایا هر سه ماه یکبار، از فوریه، مه، اوت و نوامبر، مجدداً محاسبه و توزیع میشوند و پرداختهای سه ماهه را پوشش میدهند.
Section § 1167
هیئت مدیره مسئول مستمری خلبانان بازنشسته یا از کار افتاده و همسرانشان، باید مزایای دریافتی آنها را هر سه سال یک بار یا زمانی که تورم محلی بیش از ۱۲ درصد افزایش یابد، بررسی کند. آنها میتوانند بر اساس تغییرات در صنعت دریانوردی تصمیم به افزایش مستمریها بگیرند و نمیتوانند آنها را بیش از نیمی از نرخ تورم محلی افزایش دهند. اگر بازنشسته برای کل دوره سه ساله بازنشسته نشده باشد، افزایش او بر اساس تعداد ماههایی که بازنشسته بوده است، تعدیل میشود.