Chapter 12.75
Section § 7060
این قانون بیان میکند که هیچ نهاد دولتی در کالیفرنیا نمیتواند مالکان ملک را مجبور به اجاره دادن خانههایشان کند، البته با برخی استثناها. با این حال، مالکان هتل در شهرهای بزرگ یا شهرهایی با جمعیت بیش از 1 میلیون نفر میتوانند مجبور به اجاره دادن اتاقها شوند، اگر هتل آنها شرایط خاصی را برآورده کند: اینکه دارای مجوز اشغال از قبل از 1 ژانویه 1990 باشد، و تا 1 ژانویه 2004 به دولت اطلاع نداده باشد که قصد دارد اجاره اتاقها را متوقف کند. این قانون توضیح میدهد که «اقامتگاهها» به چه معناست و سناریوهای مختلفی را بر اساس تعداد واحدهای اجارهای در یک سازه نشان میدهد، و همچنین «معلول» را در این زمینه تعریف میکند.
Section § 7060.1
این بخش روشن میسازد که، علیرغم آنچه در جاهای دیگر نوشته شده است، نهادهای عمومی همچنان میتوانند قراردادهایی را با مالکان املاک که موافقت کردهاند املاک خود را در ازای کمکهای مالی اجاره دهند، اجرا کنند. این قراردادها جزئیات خاصی در مورد قابلیت اجرا در برابر مالکان جدید دارند. همچنین تضمین میکند که اختیارات شهر یا شهرستان در مورد استفاده از املاک، مانند برنامهریزی یا منطقهبندی، بدون تغییر باقی میماند مگر اینکه در بخش دیگری ذکر شده باشد. علاوه بر این، اختیارات عمومی برای کاهش تأثیرات بر افرادی که به دلیل خروج املاک از اجاره آواره شدهاند، دستنخورده باقی میماند. این بخش تأیید میکند که قوانین مختلف یا تعهدات قانونی در قراردادهای اجاره را لغو نمیکند.
Section § 7060.2
این قانون به یک نهاد عمومی اجازه میدهد تا کنترل اجارهبها را بر اقامتگاههایی که قبلاً مشمول چنین کنترلهایی بودهاند، حتی اگر به طور موقت از بازار خارج شده باشند، اعمال کند. صاحبخانهها باید اجارهبها را با نرخ قبلی تنظیمشده به علاوه هرگونه تعدیل مجاز، در بازههای زمانی مشخص، تا پنج سال پس از ثبت اعلامیه یا خروج ملک، ارائه دهند. اگر صاحبخانهها ملک را ظرف دو سال مجدداً برای اجاره عرضه کنند، مستأجران جابجا شده حق دریافت خسارات احتمالی و حق اولویت اجاره را در صورت تمایل به بازگشت دارند. نهادهای عمومی میتوانند رسیدگیهای مدنی را انجام دهند یا در صورت عدم رعایت قوانین، جریمههایی را برای جابجایی مستأجران اعمال کنند. اگر املاک جدیدی در محل خارج شده ساخته شوند و ظرف پنج سال اجاره داده شوند، همچنان مشمول کنترلهای اجارهبهای خاصی خواهند بود. اصلاحات سال 2002 فقط برای اجارهنامههای جدیدی که پس از سال 2002 ایجاد شدهاند، اعمال میشود.
Section § 7060.3
این قانون بیان میکند که اگر یک نهاد عمومی بخواهد محدودیتهایی را بر کسی که ملکی را به ارث میبرد و قبلاً از بازار اجاره خارج شده است، اعمال کند، باید رسماً یک اخطاریه را نزد ثبتکننده شهرستان ثبت کند. این اخطاریه باید جزئیات ملک، تاریخهای اعمال محدودیت و نام مالک را شامل شود. این اخطاریه به خریداران آینده کمک میکند تا از این محدودیتها مطلع شوند.
اگر شما یک خریدار جدید هستید و هیچ اخطاریهای تا یک روز قبل از خرید ملک توسط شما ثبت نشده بود، شما «جانشین در منافع» محسوب نخواهید شد، به این معنی که محدودیتها برای شما اعمال نخواهد شد.
Section § 7060.4
این قانون به شهرها اجازه میدهد تا نحوه خروج املاک اجارهای از بازار توسط مالکان را کنترل کنند. مالکان باید در صورت برنامهریزی برای خارج کردن آپارتمانها از بازار اجاره، به شهر اطلاع دهند و جزئیاتی مانند نام مستاجران و اجارهبها را ارائه کنند، در حالی که این اطلاعات محرمانه باقی میماند. این اطلاعیه همچنین باید به صورت عمومی ثبت شود و نشاندهنده قصد پایان دادن به اجارهنامههای فعلی باشد. به طور معمول، املاک 120 روز پس از اطلاعرسانی خارج میشوند، اما مستاجرانی که حداقل 62 سال سن دارند یا معلول هستند، در صورت اطلاعرسانی به مالک ظرف 60 روز، ممکن است یک سال تمدید داشته باشند. این قانون همچنین مالکان را ملزم میکند که شرایط اجارهنامه را در طول هرگونه تمدید یکسان نگه دارند.
مالکان باید مستاجران را در مورد وضعیت و حقوقشان، از جمله هرگونه اقامت تمدید شده، مطلع کنند. اگر آنها بخواهند املاک را دوباره اجاره دهند، باید دوباره به شهر اطلاع دهند. این قانون هم حمایت از مستاجران و هم نظارت شهر را در تغییرات بازار اجاره تضمین میکند.
Section § 7060.5
این بخش توضیح میدهد که اقدامات خاصی توسط یک ارگان عمومی نیازمند مقرراتی است که از طریق اطلاعرسانی عمومی و جلسه استماع تصویب شدهاند و باید توسط مقامات منتخب رأیدهندگان انجام شود. این مقررات میتوانند از طریق همهپرسی به چالش کشیده شوند، مشابه سایر مصوبات دولتی.
با این حال، تصمیم برای لغو یا ارائه مقررات به رأیدهندگان منحصراً با نهاد عمومی است که آن را صادر کرده است. به محض تصویب مقررات، بلافاصله لازمالاجرا میشود و تا زمانی که اکثریت رأیدهندگان در یک همهپرسی علیه آن تصمیم نگیرند، معتبر باقی میماند.
Section § 7060.6
Section § 7060.7
این قانون به مالکان در کالیفرنیا اجازه میدهد تا از کسب و کار اجاره خارج شوند و تصمیمات متناقض مانند پرونده نش علیه شهر سانتا مونیکا را لغو میکند. با این حال، این قانون در مقررات محلی کاربری زمین یا قوانین زیستمحیطی دخالت نمیکند و همچنین به مالکان اجازه نمیدهد از حمایتهای تخلیه مستأجران عبور کنند.
مالکان نمیتوانند واحدها را به صورت جزئی از اجاره خارج کنند و باید تحت شرایط خاصی به مستأجران قبلی پیشنهاد اجاره مجدد واحدها را بدهند. استثنائاتی وجود دارد اگر واحد محل اصلی سکونت مالک یا خانوادهاش بوده باشد.
این قانون به نهادهای عمومی اختیارات جدیدی در مورد کنترل اجاره نمیدهد و قوانین موجود پارک خانههای متحرک را نیز تغییر نمیدهد.