Section § 6860

Explanation

این قانون به انواع مختلف سازمان‌ها و افراد، مانند نهادهای دولتی، دولت‌های محلی، بانک‌های پس‌انداز، شرکت‌های بیمه و امین‌ها، اجازه می‌دهد تا به طور قانونی در اوراق قرضه و اوراق بدهی خاص مرتبط با کشاورزی سرمایه‌گذاری کنند. حتی اگر قوانین دیگر محدودیت‌هایی داشته باشند، این سرمایه‌گذاری‌ها برای وجوه مختلف، از جمله وجوه بازنشستگی، امانی و عمومی، مناسب تلقی می‌شوند. این اوراق قرضه کشاورزی همچنین می‌توانند به عنوان تضمین برای تعهدات، مانند اطمینان از تکمیل یک پروژه، استفاده شوند. با این حال، مهم است که سرمایه‌گذاری‌ها با دقت و مسئولیت‌پذیری انتخاب شوند.

صرف نظر از هرگونه محدودیت در سرمایه‌گذاری‌های مندرج در هر قانونی، اوراق قرضه وام کشاورزی، اوراق قرضه وام کشاورزی تلفیقی، اوراق قرضه وثیقه‌ای، اوراق قرضه تلفیقی، یا سایر تعهدات صادر شده تحت قانون وام کشاورزی فدرال مصوب ۱۷ ژوئیه ۱۹۱۶، با اصلاحات بعدی (Title 12 U.S.C. Sections 636 to 1012 inclusive, and Sections 1021 to 1129 inclusive)، قانون اعتبار کشاورزی سال ۱۹۳۳، با اصلاحات بعدی (Title 12 U.S.C. Sections 1131 to 1138f inclusive)، و قانون اعتبار کشاورزی سال ۱۹۷۱ (Title 12 U.S.C. Sections 2001 to 2259 inclusive)، یک سرمایه‌گذاری قانونی برای تمامی وجوه عمومی هستند، از جمله اما نه محدود به تمامی وجوه دولتی و هر نهاد محلی طبق تعریف بخش 53600 این قانون، و برای وجوه بانک‌های پس‌انداز، شرکت‌های بیمه، مجریان وصیت‌نامه، مدیران ترکه، قیم‌ها، سرپرستان، مدیران تصفیه، و امین‌های از هر نوع و ماهیت. هرگاه هر اوراق قرضه ای طبق قانون بتواند به عنوان تضمین برای انجام هر عملی استفاده شود، چنین اوراق قرضه و اوراق بدهی نیز می‌توانند به همین نحو استفاده شوند. این بخش شامل اوراق قرضه وام کشاورزی و اوراق قرضه وام کشاورزی تلفیقی صادر شده توسط بانک‌های اراضی فدرال، اوراق قرضه وثیقه‌ای تلفیقی و تمامی سایر اوراق بدهی صادر شده توسط بانک‌های اعتباری میانی فدرال، اوراق بدهی صادر شده توسط بانک مرکزی تعاونی‌ها و اوراق بدهی تلفیقی صادر شده توسط بانک‌های تعاونی می‌شود. هدف این بخش این است که به هر شخص، واحد سیاسی، نهاد، یا مقام، اعم از دولتی یا خصوصی، اجازه دهد تا هرگونه وجوه متعلق یا تحت کنترل خود، از جمله وجوه استهلاکی، بیمه، سرمایه‌گذاری، بازنشستگی، جبران خسارت، مستمری، و وجوه امانی، و وجوه سپرده‌گذاری شده را برای خرید هر یک از این اوراق قرضه، اوراق بدهی، یا سایر تعهدات استفاده کند. هیچ چیز در این بخش، هیچ شخصی را از وظیفه اعمال مراقبت معقول در انتخاب اوراق بهادار معاف نمی‌کند.