Chapter 4

این بخش از قانون مربوط به مقرراتی است برای دارندگان مجوز که نمایندگانی را برای انجام انتقال پول از طرف خود منصوب می‌کنند. این قانون یک قرارداد کتبی بین دارنده مجوز و هر نماینده را الزامی می‌کند و مشخص می‌سازد که نمایندگان باید از قانون پیروی کرده و استانداردهای خاصی را رعایت کنند.

قرارداد باید شامل بندهایی باشد که نماینده را منصوب می‌کند، مسئولیت‌های نگهداری سوابق را مشخص می‌کند، اعلام می‌کند که هر پولی که مدیریت می‌شود باید به درستی ارسال شود، و سایر مفاد مورد نیاز کمیسر. نمایندگان باید به زمان‌بندی‌های دقیق برای بازگرداندن پول به دارنده مجوز پایبند باشند، معمولاً ظرف سه روز کاری، با استثنائاتی که برای مبالغ کمتر و ترتیبات بانکی خاص ذکر شده است.

نمایندگان از استفاده از نمایندگان فرعی منع شده‌اند، و دارندگان مجوز باید بر نمایندگان خود نظارت کنند تا از رعایت مقررات اطمینان حاصل کنند. هر وجهی که توسط نمایندگان مدیریت می‌شود، وجوه امانی متعلق به دارنده مجوز محسوب می‌شود. علاوه بر این، مخلوط کردن وجوه با سایر دارایی‌ها ممنوع است، و نمایندگان نمی‌توانند انتقال پول غیرمجاز انجام دهند.

اگر یک نماینده بداند که مجوز انتقال پول یک شرکت تعلیق یا لغو شده است، یا اینکه کمیسر شرکت را در اختیار گرفته است، آنها نمی‌توانند برای آن شرکت انتقال پول انجام دهند. اگر آنها همچنان به انجام انتقال‌ها ادامه دهند، هم نماینده و هم شرکت مسئول هرگونه پول منتقل شده خواهند بود.