شکل و محتوای پیمان شیلات دریایی اقیانوس آرام اساساً مطابق با آنچه در این بخش ارائه شده است خواهد بود و اثر مفاد آن مطابق با مفاد این بخش تفسیر و اجرا خواهد شد:
پیمان شیلات دریایی اقیانوس آرام
ایالتهای متعاهد بدین وسیله به شرح زیر موافقت میکنند:
ماده I
اهداف این پیمان، ترویج بهرهبرداری بهتر از شیلات، اعم از دریایی، صدفدار و مهاجر (آنادروموس)، که مورد علاقه متقابل هستند، و توسعه یک برنامه مشترک برای حفاظت و جلوگیری از اتلاف فیزیکی چنین شیلاتی در تمام آن مناطق اقیانوس آرام است که ایالتهای عضو پیمان مشترکاً یا جداگانه اکنون صلاحیت دارند یا ممکن است در آینده کسب کنند.
هیچ چیز مندرج در اینجا نباید به گونهای تفسیر شود که به ایالتهای عضو پیمان یا هر یک از آنها اجازه دهد تولید ماهی یا محصولات ماهی را به منظور تعیین یا تثبیت قیمتهای آنها یا ایجاد و تداوم انحصار محدود کنند.
ماده II
این توافق بلافاصله برای ایالتهایی که آن را به شکلی مطابق با قوانین ایالت امضاکننده امضا میکنند و زمانی که کنگره رضایت خود را اعلام کرده باشد، عملیاتی خواهد شد.
ماده III
هر ایالتی که به این پیمان میپیوندد، طبق آنچه قوانین ایالتی تعیین میکند، یک یا چند نماینده را به کمیسیونی که بدین وسیله تشکیل و به عنوان کمیسیون شیلات دریایی ایالتهای اقیانوس آرام نامگذاری میشود، منصوب خواهد کرد، که یکی از آنها باید مقام اداری یا مقام دیگری از نهاد آن ایالت باشد که مسئول حفاظت از منابع شیلاتی مربوط به این پیمان است. این کمیسیون به اختیارات و وظایف مندرج در اینجا مجهز خواهد شد.
دوره تصدی هر کمیسر کمیسیون شیلات دریایی ایالتهای اقیانوس آرام چهار سال خواهد بود. یک کمیسر تا زمانی که جانشین او منصوب و واجد شرایط شود، در سمت خود باقی خواهد ماند، اما دوره تصدی جانشین مذکور چهار سال پس از تاریخ قانونی انقضای دوره سلف او به پایان میرسد. جای خالی در سمت چنین کمیسری به هر دلیل یا علتی برای دوره باقیمانده پر خواهد شد، یا یک کمیسر ممکن است از سمت خود برکنار شود، طبق آنچه قوانین ایالت مربوطه پیشبینی کرده است. هر کمیسر میتواند کتباً و هر از گاهی، به یک معاون، اختیار حضور و مشارکت، از جمله رأی دادن به عنوان نماینده یا جانشین خود، در هر جلسه یا استماع یا سایر اقدامات کمیسیون را تفویض کند.
اختیارات رأیگیری تحت این پیمان به یک رأی برای هر ایالت محدود خواهد شد، صرف نظر از تعداد نمایندگان.
ماده IV
وظیفه کمیسیون مذکور این خواهد بود که به طور دورهای تحقیق و بررسی کند تا روشها، رویهها، شرایط و اوضاعی را که ممکن است برای تحقق حفاظت و جلوگیری از کاهش و اتلاف فیزیکی شیلات، اعم از دریایی، صدفدار و مهاجر (آنادروموس)، در تمام آن مناطق اقیانوس آرام که ایالتهای امضاکننده این پیمان مشترکاً یا جداگانه اکنون صلاحیت دارند یا ممکن است در آینده کسب کنند، آشکار شود. کمیسیون اختیار توصیه هماهنگی اعمال اختیارات پلیسی ایالتهای مختلف در حوزههای قضایی مربوطه و مناطق حفاظت شده مذکور را خواهد داشت تا حفظ آن شیلات و حفاظت آنها در برابر صید بیرویه، اتلاف، کاهش یا هرگونه سوءاستفادهای را ترویج کند و بازدهی مستمر از منابع شیلاتی طرفهای امضاکننده این پیمان را تضمین کند.
برای این منظور، کمیسیون پیشنویس خواهد کرد و پس از مشورت با کمیته مشورتی که در ادامه مجاز شمرده شده است، به فرمانداران و قوای مقننه ایالتهای مختلف امضاکننده این پیمان، قوانینی را که به حفاظت از شیلات دریایی، صدفدار و مهاجر (آنادروموس) در تمام آن مناطق اقیانوس آرام که ایالتهای امضاکننده این پیمان مشترکاً یا جداگانه اکنون صلاحیت دارند یا ممکن است در آینده کسب کنند، میپردازد، توصیه خواهد کرد. کمیسیون، بیش از یک ماه قبل از هر جلسه عادی قوه مقننه در هر ایالت امضاکننده این پیمان، توصیههای خود را مربوط به مصوبات قوه مقننه آن ایالت در جهت پیشبرد اهداف و مقاصد این پیمان، به فرماندار آن ایالت ارائه خواهد کرد.
کمیسیون با نهادهای اداری مربوطه در ایالتهای امضاکننده در خصوص مشکلات مربوط به شیلات مشورت و به آنها توصیه خواهد کرد و تصویب مقرراتی را که صلاح میداند و در صلاحیت آن نهادها قرار دارد، توصیه خواهد کرد.
کمیسیون اختیار توصیه به ایالتهای امضاکننده این پیمان را خواهد داشت که آبهای آن ایالتها را با ماهیهای دریایی، صدفدار یا مهاجر (آنادروموس) و تخم ماهی رهاسازی کنند یا رهاسازی مشترک توسط برخی یا همه آن ایالتها انجام شود و هنگامی که دو یا چند ایالت از ایالتهای مذکور مشترکاً آبها را رهاسازی کنند، کمیسیون به عنوان نهاد هماهنگکننده برای این رهاسازی عمل خواهد کرد.
ماده V
کمیسیون از میان اعضای خود یک رئیس و یک نایب رئیس انتخاب خواهد کرد و افسران و کارمندانی را که برای اجرای مفاد این پیمان لازم باشد، منصوب و به صلاحدید خود عزل یا مرخص خواهد کرد و وظایف، صلاحیتها و حقوق آنها را تعیین خواهد کرد. کمیسیون مذکور آییننامهها و مقرراتی را برای اداره امور خود تصویب خواهد کرد. میتواند یک یا چند دفتر برای انجام امور خود تأسیس و نگهداری کند و میتواند در هر زمان یا مکانی در محدوده سرزمینی ایالتهای امضاکننده تشکیل جلسه دهد، اما باید حداقل سالی یک بار تشکیل جلسه دهد.
ماده VI
هیچ اقدامی توسط کمیسیون انجام نخواهد شد مگر با رأی مثبت اکثریت کل ایالتهای عضو پیمان که در هر جلسه حضور دارند. هیچ توصیهای توسط کمیسیون در مورد هیچ گونه ماهی انجام نخواهد شد مگر با رأی اکثریت ایالتهای عضو پیمان که به آن گونه علاقه دارند.
ماده VII
نهادهای تحقیقات شیلات ایالتهای امضاکننده به صورت مشترک به عنوان نهاد تحقیقاتی رسمی کمیسیون شیلات دریایی ایالتهای اقیانوس آرام عمل خواهند کرد.
یک کمیته مشورتی که نماینده ماهیگیران تجاری، صنعت ماهیگیری تجاری و سایر منافع هر ایالت باشد که کمیسیون صلاح میداند، توسط کمیسیون در اسرع وقت ممکن تأسیس خواهد شد به منظور مشاوره به کمیسیون در مورد توصیههایی که ممکن است بخواهد ارائه دهد.
ماده VIII
هیچ چیز در این پیمان نباید به گونهای تفسیر شود که اختیارات هیچ ایالتی را محدود کند یا لغو یا جلوگیری از تصویب هرگونه قانونی یا اجرای هرگونه الزامی توسط هر ایالتی را که شرایط و محدودیتهای اضافی را برای حفاظت از شیلات خود اعمال میکند، در پی داشته باشد.
ماده IX
غیبت مستمر نمایندگی یا هر نمایندهای در کمیسیون از هر ایالت طرف این پیمان، به اطلاع فرماندار آن ایالت رسانده خواهد شد.
ماده X
ایالتها موافقت میکنند که بودجه سالانه را برای حمایت از کمیسیون بر اساس زیر فراهم کنند:
هشتاد درصد بودجه سالانه به طور مساوی توسط ایالتهای عضو که اقیانوس آرام را به عنوان مرز دارند، تقسیم خواهد شد. کمتر از (5) درصد بودجه سالانه توسط هیچ ایالت عضو دیگری کمک نخواهد شد. باقیمانده بودجه سالانه توسط ایالتهای عضو که اقیانوس آرام را به عنوان مرز دارند، به نسبت ارزش بازار اولیه محصولات شیلات تجاری آنها بر اساس آخرین سوابق صید پنج ساله، تقسیم خواهد شد.
سهم سالانه هر ایالت عضو به نزدیکترین صد دلار (100) محاسبه خواهد شد.
ماده XI
این پیمان تا زمانی که توسط هر ایالت فسخ نشود، لازمالاجرا و برای آن ایالت الزامآور باقی خواهد ماند. فسخ این پیمان باید با ارسال اخطار کتبی شش ماهه مبنی بر قصد خروج از پیمان به سایر طرفهای آن همراه باشد.
ماده XII
هاوایی یا هر ایالت دیگری که رودخانهها یا نهرهایی دارد که به اقیانوس آرام میریزند، میتواند با تصویب پیمان شیلات دریایی اقیانوس آرام به یک ایالت متعاهد تبدیل شود. پس از پذیرش هر ایالت جدید به پیمان، اهداف پیمان و وظایف کمیسیون به توسعه برنامههای مشترک برای حفاظت، حمایت و جلوگیری از اتلاف فیزیکی شیلاتی که ایالتهای متعاهد به طور متقابل به آن علاقهمند هستند، و به تمام آبهای ایالت تازه پذیرفته شده که برای توسعه چنین برنامههایی لازم است، گسترش خواهد یافت.
این پیمان پس از تصویب آن توسط ایالتهای امضاکننده این پیمان و پس از تصویب توسط کنگره به موجب اختیاراتی که طبق ماده (1)، بخش (10) قانون اساسی ایالات متحده به آن اعطا شده است، لازمالاجرا خواهد شد.
(Amended by Stats. 1996, Ch. 870, Sec. 54. Effective January 1, 1997.)