- - CA قانون خانواده

Section § 2600

این قانون بیان می‌کند که حتی با وجود قوانین کلی در مورد تقسیم اموال در طلاق، دادگاه این انعطاف‌پذیری را دارد که اموال مشترک را در شرایط خاص به گونه‌ای متفاوت تقسیم کند.

اموال مشترک، تقسیم اموال، صلاحدید دادگاه، طلاق، دارایی مشترک، مواد ۲۵۵۰ تا ۲۵۵۲، اموال زناشویی، تقسیم عادلانه، تقسیم خاص، بند علیرغم، رسیدگی‌های طلاق

(Enacted by Stats. 1992, Ch. 162, Sec. 10. Operative January 1, 1994.)

Section § 2601

اگر شرایط مالی ایجاب کند، دادگاه می‌تواند یک دارایی از اموال مشترک یک زوج را به یکی از آنها بدهد، در حالی که مطمئن شود تقسیم کلی دارایی‌ها بین هر دو نفر منصفانه باقی می‌ماند.

شرایط اقتصادی اموال مشترک توزیع دارایی تقسیم تقریباً مساوی شرایط دادگاه اموال زناشویی عدالت مالی تقسیم اموال دارایی‌های مشترک تقسیم عادلانه

(Enacted by Stats. 1992, Ch. 162, Sec. 10. Operative January 1, 1994.)

Section § 2602

این قانون به دادگاه اجازه می‌دهد که اگر یکی از همسران عمداً پول یا دارایی‌ها را به گونه‌ای سوءاستفاده کرده یا برداشته باشد که به منافع همسر دیگر در اموال مشترکشان آسیب برساند، از سهم آن همسر از اموال کسر کند.

پاداش اضافی تهاتر اموال دارایی‌های تصرف شده غیرقانونی اموال مشترک زناشویی سوءرفتار عمدی کاهش سهم تعیین دادگاه اموال زناشویی سوءاستفاده عمدی نادیده گرفتن منافع تقسیم دارایی پیامدهای تقسیم اموال ضرر عمدی سوءرفتار مالی قوانین اموال مشترک زناشویی

(Enacted by Stats. 1992, Ch. 162, Sec. 10. Operative January 1, 1994.)

Section § 2603

این قانون به نحوه رسیدگی به پول یا سایر دارایی‌هایی می‌پردازد که بابت خسارات ناشی از صدمات شخصی در طول ازدواج، هنگام جدایی زوجین، دریافت شده‌اند. به طور معمول، اگر کسی در طول ازدواج بابت صدمات شخصی غرامت دریافت کند، آن غرامت متعلق به هر دو همسر است که به آن «خسارات صدمات شخصی دارایی مشترک» گفته می‌شود. اما اگر این دارایی‌ها با سایر اموال مشترک مخلوط شده باشند، جداسازی آنها دشوارتر است. فردی که آسیب دیده است معمولاً این خسارات را نگه می‌دارد، مگر اینکه دادگاه تصمیم دیگری بگیرد. قضات وضعیت مالی همه، مدت زمان سپری شده از زمان وقوع آسیب، و سایر جزئیات مرتبط را در نظر می‌گیرند. حتی اگر دادگاه خسارات را به طور متفاوتی تقسیم کند، طرف آسیب‌دیده حداقل نیمی از آن را دریافت می‌کند.

(a) «خسارات صدمات شخصی دارایی مشترک» همانطور که در این بخش به کار رفته است، به معنای تمام پول یا سایر اموالی است که توسط یک شخص در راستای اجرای حکم خسارت برای صدمات شخصی آن شخص یا بر اساس توافقی برای تسویه یا مصالحه یک ادعا برای خسارات دریافت شده یا قرار است دریافت شود، اگر علت دعوا برای خسارات در طول ازدواج ایجاد شده باشد اما دارایی جداگانه نباشد، همانطور که در بخش (781) توضیح داده شده است، مگر اینکه پول یا سایر اموال با سایر دارایی‌های مشترک آمیخته شده باشد.

(b) خسارات صدمات شخصی دارایی مشترک به طرفی که دچار صدمات شده است اختصاص می‌یابد، مگر اینکه دادگاه، پس از در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی و نیازهای هر یک از طرفین، زمان سپری شده از زمان جبران خسارات یا ایجاد علت دعوا، و سایر حقایق پرونده، تشخیص دهد که منافع عدالت مستلزم ترتیب دیگری است. در چنین حالتی، خسارات صدمات شخصی دارایی مشترک به طرفین مربوطه به نسبت‌هایی که دادگاه عادلانه تشخیص دهد، اختصاص می‌یابد، با این حال، حداقل نیمی از خسارات باید به طرفی که دچار صدمات شده است اختصاص یابد.

خسارات صدمات شخصی دارایی مشترک غرامت صدمات شخصی ازدواج جدایی دارایی مشترک تصمیم دادگاه وضعیت اقتصادی تسویه خسارت اموال مشترک تقسیم دارایی زوجین علت دعوا حقوق طرف آسیب‌دیده توزیع تسویه قانون خانواده کالیفرنیا دارایی‌های آمیخته

(Enacted by Stats. 1992, Ch. 162, Sec. 10. Operative January 1, 1994.)

Section § 2603.5

اگر همسری به دلیل ایجاد خشونت خانگی علیه شریک زندگی خود محکوم به پرداخت پول شده باشد، دادگاه می‌تواند او را مجبور کند که از سهم خود از اموال مشترک (اموال زناشویی) پرداخت کند. این امر در صورتی امکان‌پذیر است که زوج قبل از اتخاذ تصمیمات نهایی، در حال طلاق یا جدایی قانونی باشند.

حکم خشونت خانگی همسر آزارگر اموال مشترک خسارات مدنی انحلال ازدواج جدایی قانونی طلاق در جریان اجرای حکم سهم همسر آزارگر پرونده‌های در جریان

(Added by Stats. 2004, Ch. 299, Sec. 1. Effective January 1, 2005.)

Section § 2604

اگر دارایی مشترک یک زوج کمتر از $5,000 ارزش داشته باشد و یکی از همسران با وجود تلاش زیاد برای پیدا کردنش، یافت نشود، دادگاه می‌تواند تصمیم بگیرد که همه چیز را به همسری که پیدا شده است بدهد، تحت شرایطی که دادگاه هنگام پایان دادن به ازدواج یا جدایی قانونی آنها مناسب بداند.

اموال مشترک، ارزش خالص، کمتر از $5 000، تلاش معقول، طرف قابل ردیابی نیست، واگذاری تمام اموال مشترک، انحلال ازدواج، جدایی قانونی، حکم دادگاه، شرایط مناسب دادگاه

(Enacted by Stats. 1992, Ch. 162, Sec. 10. Operative January 1, 1994.)

Section § 2605

این قانون به دادگاه اجازه می‌دهد تا در طول مراحل طلاق یا جدایی قانونی، تصمیمات موقتی در مورد اینکه چه کسی از حیوان خانگی مراقبت کند، بگیرد. این تصمیم بر مالکیت نهایی حیوان خانگی تأثیری ندارد. دادگاه همچنین می‌تواند بر اساس اینکه چه کسی به خوبی از حیوان خانگی مراقبت می‌کند، تصمیم بگیرد که مالکیت آن به صورت کامل یا مشترک به چه کسی واگذار شود. «مراقبت» شامل اطمینان از عدم آسیب رساندن به حیوان و تأمین نیازهای اساسی آن مانند غذا، آب و مراقبت‌های دامپزشکی است. «حیوان خانگی» به حیوانی گفته می‌شود که دارایی مشترک (جامعه) محسوب شده و به عنوان حیوان خانگی در خانه نگهداری می‌شود.

(a) دادگاه، به درخواست یکی از طرفین در پرونده‌های انحلال ازدواج یا جدایی قانونی طرفین، می‌تواند پیش از تعیین نهایی مالکیت یک حیوان خانگی، دستوری صادر کند که یکی از طرفین را ملزم به مراقبت از حیوان خانگی نماید. وجود دستوری که برای مراقبت از حیوان خانگی در طول مراحل انحلال ازدواج یا جدایی قانونی طرفین صادر شده است، هیچ تأثیری بر تعیین نهایی مالکیت حیوان خانگی توسط دادگاه نخواهد داشت.

(b) صرف‌نظر از هر قانون دیگری، از جمله، اما نه محدود به، بخش 2550، دادگاه، به درخواست یکی از طرفین در پرونده‌های انحلال ازدواج یا جدایی قانونی طرفین، می‌تواند با در نظر گرفتن مراقبت از حیوان خانگی، مالکیت انحصاری یا مشترک یک حیوان خانگی را تعیین کند.

(1) «مراقبت» شامل می‌شود، اما محدود به آن نیست، جلوگیری از اعمال آسیب یا بی‌رحمی، همانطور که در بخش 597 قانون مجازات توصیف شده است، و تأمین غذا، آب، مراقبت‌های دامپزشکی، و سرپناه امن و محافظت‌شده.

(2) «حیوان خانگی» به هر حیوانی اطلاق می‌شود که دارایی مشترک (جامعه) باشد و به عنوان حیوان خانگی خانگی نگهداری شود.

مالکیت حیوان خانگی انحلال ازدواج جدایی قانونی دستور موقت مراقبت تعیین نهایی مالکیت مالکیت انحصاری یا مشترک مراقبت از حیوان جلوگیری از آسیب تأمین غذا و آب مراقبت‌های دامپزشکی حیوان خانگی دارایی مشترک حیوان خانگی خانگی مراقبت موقت از حیوان خانگی جلوگیری از بی‌رحمی تأمین سرپناه

(Added by Stats. 2018, Ch. 820, Sec. 1. (AB 2274) Effective January 1, 2019.)