Chapter 1
Section § 700
Section § 701
این قانون توضیح میدهد که چه زمانی یک شخص نمیتواند به عنوان شاهد در دادگاه خدمت کند. یک شخص اجازه ندارد شاهد باشد اگر نتواند به طور قابل فهم ارتباط برقرار کند، چه به تنهایی و چه با کمک کسی، یا اگر مسئولیت خود را برای گفتن حقیقت درک نکند.
اگر هیئت منصفهای وجود نداشته باشد، دادگاه میتواند تا پس از بازجویی مستقیم یک شاهد صبر کند تا تصمیم بگیرد که آیا او صلاحیت شهادت دادن را دارد یا خیر.
Section § 702
Section § 703
این قانون توضیح میدهد که اگر قاضی قرار است در محاکمهای که خودش ریاست آن را بر عهده دارد شهادت دهد، چه اتفاقی میافتد. قبل از شهادت، قاضی باید طرفین درگیر را از آنچه در مورد حقایقی که قرار است درباره آنها صحبت کند، مطلع سازد. اگر هر یک از طرفین به شهادت قاضی اعتراض کند، قاضی نمیتواند شهادت دهد و ابطال محاکمه اعلام میشود، به این معنی که محاکمه با قاضی دیگری از نو آغاز خواهد شد. با این حال، اگر کسی اعتراض نکند، قاضی میتواند به عنوان شاهد شهادت دهد.
Section § 703.5
Section § 704
این قانون به شرایطی میپردازد که تحت آن یک عضو هیئت منصفه میتواند به عنوان شاهد در محاکمهای که در آن خدمت میکند، شهادت دهد. ابتدا، اگر یک عضو هیئت منصفه قرار است شهادت دهد، باید آنچه را که میخواهد بگوید، دور از سایر اعضای هیئت منصفه، به تمام طرفین درگیر اطلاع دهد. اگر هر یک از طرفین به شهادت عضو هیئت منصفه اعتراض کند، دادگاه باید اعلام بطلان محاکمه کند تا هیئت منصفه جدیدی به پرونده رسیدگی کند. فراخواندن یک عضو هیئت منصفه برای شهادت دادن به طور خودکار به معنای رضایت به اعلام بطلان محاکمه است و اعتراض به آن نیز به منزله درخواست اعلام بطلان محاکمه تلقی میشود. بدون هیچ اعتراضی، یک عضو هیئت منصفه ممکن است مجبور به شهادت دادن شود.