Section § 410

Explanation
دلیل مستقیم هر گونه اثباتی است که به وضوح نشان می‌دهد یک واقعیت صحیح است، بدون نیاز به فرضیات یا حدس‌های اضافی. اگر این نوع دلیل پذیرفته شود، به تنهایی می‌تواند آن واقعیت را به طور قطعی تأیید کند.

Section § 411

Explanation
این قانون بیان می‌کند که اگر یک شاهد قابل اعتماد باشد، شهادت مستقیم او به تنهایی می‌تواند برای اثبات یک واقعیت کافی باشد، مگر اینکه قانون دیگری به طور خاص شواهد بیشتری را الزامی کند.

Section § 412

Explanation
اگر کسی در موقعیتی که می‌توانست شواهد قوی‌تری ارائه دهد، شواهد ضعیفی ارائه کند، آن شواهد ضعیف باید با سوءظن تلقی شود.

Section § 413

Explanation
این قانون بیان می‌کند که در یک پرونده دادگاهی، اگر شخصی شواهد یا حقایق ارائه شده علیه خود را توضیح ندهد یا انکار نکند، یا اگر عمداً شواهدی را پنهان کند، این موضوع می‌تواند هنگام تصمیم‌گیری در مورد نتیجه‌گیری‌ها علیه او استفاده شود. این بدان معناست که قاضی یا هیئت منصفه می‌تواند این اقدامات (یا عدم اقدام) را هنگام تعیین مسئولیت یک طرف در پرونده در نظر بگیرد.