(الف) با رعایت بندهای (ب) و (ج)، هرگاه در هر دعوایی اثبات محتوای سوابق رسمی هر نوشتهای که در اثر آتشسوزی گسترده یا سایر بلایای عمومی مفقود یا از بین رفته است، مورد نظر باشد، پس از اثبات چنین فقدان یا از بین رفتنی، موارد زیر میتواند بدون نیاز به اثبات بیشتر، به عنوان مدرک برای اثبات محتوای آن سابقه پذیرفته شود:
(۱) هر خلاصه سند مالکیت (abstract of title) که قبل از چنین فقدان یا از بین رفتنی تهیه، صادر و به عنوان صحیح گواهی شده باشد، و ادعا شود که در روال عادی کسب و کار توسط هر شخصی که قبل از چنین فقدان یا از بین رفتنی در کار تهیه و ساخت خلاصه سند مالکیت مشغول بوده است، آماده و ساخته شده است؛ یا
(۲) هر خلاصه سند مالکیت، یا هر سند مؤثر بر مالکیت، که توسط هر شخصی که در کار بیمه کردن اسناد مالکیت یا صدور خلاصه اسناد مالکیت املاک و مستغلات مشغول است، تهیه، صادر و به عنوان صحیح گواهی شده باشد، خواه این امر قبل یا بعد از چنین فقدان یا از بین رفتنی انجام شده باشد و خواه از سوابق اصلی یا از خلاصه و یادداشتها، یا هر دو، که از چنین سوابقی در تهیه و نگهداری سیستم (plant) خود در روال عادی کسب و کارش گرفته شده باشد.
(ب) هیچ اثباتی برای فقدان نوشته اصلی لازم نیست، جز این واقعیت که طرفی که مایل به اثبات محتوای آن است، از وجود اصل آن بیاطلاع است.
(ج) هر طرفی که مایل به استفاده از مدارک قابل قبول طبق این بخش باشد، باید به صورت کتبی به تمام طرفهای دیگر دعوا که در آن حاضر شدهاند، اطلاع معقولی از قصد خود برای استفاده از چنین مدارکی در محاکمه دعوا بدهد و باید به تمام آن طرفهای دیگر فرصت معقولی برای بازرسی مدارک، و همچنین خلاصهها، یادداشتها یا نکاتی که از آنها گردآوری شده است، و برای تهیه نسخههایی از آنها بدهد.
(Enacted by Stats. 1965, Ch. 299.)
