Chapter 4

این قانون توضیح می‌دهد که یک شرکت (ناشر) چه زمانی باید مالکیت سهام یا اوراق قرضه را به شخص جدیدی منتقل کند. شرکت باید این کار را انجام دهد اگر چند شرط برآورده شود: شخصی که درخواست انتقال را دارد مجاز به داشتن اوراق بهادار باشد، درخواست معتبر و مجاز باشد، تمام قوانین مالیاتی رعایت شده باشد، و هیچ یک از قوانین شرکت در مورد نقل و انتقالات را نقض نکند. همچنین، انتقال باید قانونی باشد یا به شخصی منتقل شود که تحت حمایت قانون است. اگر شرکت بیش از حد طول بکشد یا بدون دلیل موجه از انتقال مالکیت خودداری کند، ممکن است مسئول هرگونه خسارت ناشی از این تأخیر باشد.

این بخش از قانون به صادرکننده، مانند یک شرکت یا بانک، اجازه می‌دهد تا اطمینان حاصل کند که هر ظهرنویسی (مانند امضا روی یک سند مالی) یا دستورالعمل، معتبر است و از طرف شخصی با اختیار صحیح صادر شده است. آنها می‌توانند برای تأیید هویت امضاکننده، تضمین امضا درخواست کنند. اگر شخص دیگری به نمایندگی از دارنده امضا کند، اثبات اختیار او لازم است. در مواردی که یک امین یا متولی درگیر است، ممکن است سندی از دادگاه مورد نیاز باشد. صادرکننده حتی می‌تواند در صورت لزوم، مدارک اضافی درخواست کند. امضاها باید توسط شخصی که صادرکننده به او اعتماد دارد، تضمین شوند و صادرکنندگان می‌توانند استانداردهای معقول خود را برای تأیید اسناد تعیین کنند.

این قانون به فردی که صلاحیت دارد اجازه می‌دهد تا با ارسال اطلاعیه‌ای به یک شرکت، از آن بخواهد که اوراق بهادار را به شخص دیگری منتقل نکند. این درخواست تنها در صورتی معتبر است که شرکت آن را به موقع دریافت کند تا بتواند اقدام کند. اگر شخص دیگری پس از معتبر شدن این درخواست، سعی در انتقال اوراق بهادار داشته باشد، شرکت باید هم به درخواست‌کننده و هم به شخصی که قصد انتقال اوراق بهادار را دارد، اطلاع دهد. سپس شرکت انتقال را تا 30 روز به تعویق می‌اندازد تا به درخواست‌کننده فرصت دهد اقدامات قانونی انجام دهد یا ضمانت مالی ارائه کند. اگر درخواست‌کننده به موقع اقدام نکند، شرکت مسئولیتی در قبال خسارات وارده به او ندارد، اما اگر انتقال به درستی مجاز نشده باشد، شرکت همچنان می‌تواند مسئول باشد.

این قانون توضیح می‌دهد که چه زمانی صادرکننده مسئول انتقال اشتباهی اوراق بهادار به کسی است که نباید آن را دریافت کند. آنها مسئول هستند اگر انتقال به دلیل امضای نامعتبر، نادیده گرفتن دستور توقف انتقال، عدم اطاعت از دستورات دادگاه، یا تبانی با متخلف رخ داده باشد. در صورت مسئول شناخته شدن، آنها باید به مالک قانونی یک اوراق بهادار مشابه و هرگونه پرداخت از دست رفته را بدهند. با این حال، اگر انتقال بر اساس ظهرنویسی یا دستورالعمل‌های صحیح انجام شده باشد، آنها مسئول نیستند، مگر اینکه شرایط خاص دیگری مانند قوانین وصول مالیات اعمال شود.

اگر گواهی سهام خود را گم کنید، از بین ببرید یا به ناحق از شما گرفته شود، می‌توانید یک گواهی جدید از شرکت دریافت کنید، اما باید قبل از اینکه شخص دیگری گواهی اصلی شما را بخرد، درخواست دهید، یک ضمانت‌نامه جبران خسارت ارائه دهید و هرگونه الزامات معقول دیگری که شرکت درخواست می‌کند را برآورده کنید. اگر گواهی اصلی بعداً پیدا شود و به طور قانونی به شرکت ارائه گردد، شرکت باید آن را منتقل کند مگر اینکه باعث شود تعداد سهام موجود از حد مجاز فراتر رود. در چنین حالتی، قوانین متفاوتی اعمال می‌شود. شرکت همچنین می‌تواند گواهی جدید را از کسانی که به آنها داده شده است، پس بگیرد، مگر اینکه آنها خریداران محافظت‌شده باشند.

این قانون بیان می‌کند که اگر شخصی از طرف یک شرکت برای انجام کارهایی مانند انتقال مالکیت اوراق بهادار، صدور گواهی‌های اوراق بهادار جدید، یا ابطال گواهی‌های قدیمی عمل کند، همان مسئولیت‌هایی را در قبال دارنده اوراق بهادار دارد که خود شرکت برای آن وظایف دارد.