Chapter 3
Section § 4301
این قانون توضیح میدهد که چگونه یک بانک میتواند یک سند عندالمطالبه، مانند یک چک، را که دریافت کرده اما تصمیم به پرداخت آن ندارد، مدیریت کند. یک بانک پرداختکننده میتواند تسویه سند را لغو کند، اگر این کار قبل از مهلت مقرر انجام شود، یا با برگرداندن سند یا با ارسال اخطار عدم پرداخت. اگر سند به حسابی واریز شده باشد، بانک میتواند اعتبار را پس بگیرد یا مبلغ برداشت شده را بازپس گیرد. سند زمانی نکول شده تلقی میشود که بانک آن را برگرداند یا اخطار عدم پرداخت ارسال کند. برگشتها میتوانند از طریق اتاق پایاپای یا مستقیماً به مشتری یا بانکی که سند را منتقل کرده است، انجام شوند. زمانبندی و رویه صحیح برای این اقدامات ضروری است.
Section § 4302
اگر بانکی یک چک یا سند مشابه را دریافت کند، باید به سرعت تصمیم بگیرد که آن را پرداخت کند، برگرداند یا در صورت وجود مشکل اطلاع دهد. اگر بانک سند را فراتر از یک بازه زمانی مشخص (معروف به مهلت نیمهشب) بدون اقدام نگه دارد، معمولاً مسئول پرداخت آن است. با این حال، اگر شواهد فریب یا سایر دفاعیات قانونی وجود داشته باشد، بانک ممکن است مجبور به پرداخت نباشد.
Section § 4303
این بخش توضیح میدهد که اگر یک بانک اخطار یا دستور توقف پرداخت دریافت کند، یا درگیر اقدام قانونی شود، اغلب برای عمل به این دستورالعملها خیلی دیر است اگر بانک قبلاً تراکنش را پردازش کرده باشد. این بدان معناست که بانک میتواند پرداخت یا تسویه سند را ادامه دهد اگر اقداماتی مانند پذیرش، گواهی، پرداخت نقدی، یا مسئولیتپذیری قبلاً انجام شده باشد. برای چکها، یک قانون زمانبندی خاص در مورد اینکه بانکها چه زمانی باید دستورات توقف پرداخت را روی آنها انجام دهند، وجود دارد که مربوط به ساعات کاری بانکی در روز کاری بعدی است. علاوه بر این، بانکها میتوانند این تراکنشها را به هر ترتیبی انجام دهند، مشروط بر اینکه از قوانین ذکر شده پیروی کنند.