Chapter 35

این قانون می‌گوید که شرکت‌ها باید در طول راه‌اندازی تلویزیون‌های هوشمند، شما را از قابلیت‌های تشخیص صدا مطلع کنند. ضبط‌های حاصل از این قابلیت‌ها، چه توسط سازنده تلویزیون و چه توسط شخص ثالث جمع‌آوری شده باشند، نمی‌توانند فروخته یا برای تبلیغات استفاده شوند. همچنین، شرکت‌ها را نمی‌توان مجبور به ساخت قابلیت‌هایی برای جاسوسی کرد. سازندگان تنها مسئول قابلیت‌های اصلی تلویزیون هستند، نه برنامه‌هایی که شما دانلود می‌کنید. برخی خدمات خاص که تحت قانون دیگری محافظت می‌شوند، تحت تأثیر این قوانین قرار نمی‌گیرند.

این بخش از قانون، معانی اصطلاحات کلیدی مربوط به تلویزیون‌های متصل را توضیح می‌دهد. «تلویزیون متصل» یک دستگاه ویدیویی خانگی با صفحه‌نمایشی بزرگ‌تر از ۱۲ اینچ است که رایانه‌های شخصی، دستگاه‌های قابل حمل، یا دستگاه‌های جانبی مانند ستاپ باکس‌ها را شامل نمی‌شود. «کاربر» کسی است که تلویزیون متصل را می‌خرد یا اجاره می‌کند، اما شامل افرادی که به طور تصادفی توسط قابلیت‌های صوتی ضبط می‌شوند، نمی‌شود. «قابلیت تشخیص صدا» به توانایی تلویزیون در مدیریت کلمات گفتاری یا صداها اشاره دارد، اما دستورات صوتی ضبط‌نشده را شامل نمی‌شود.

این بخش از قانون توضیح می‌دهد که فقط دادستان کل کالیفرنیا یا دادستان‌های ناحیه می‌توانند برای تخلفات تحت پوشش این فصل، دعوای مدنی اقامه کنند و شهروندان عادی نمی‌توانند خودشان این اقدامات را شروع کنند. این قانون به دادگاه‌ها اجازه می‌دهد تا هر کسی را که قانون را نقض می‌کند یا قصد نقض آن را دارد، متوقف کنند. اگر کسی آگاهانه قانون مربوط به تلویزیون‌های متصل را زیر پا بگذارد، ممکن است برای هر تخلف تا سقف ۲,۵۰۰ دلار جریمه شود. پول حاصل از این جریمه‌ها بسته به اینکه چه کسی پرونده را اقامه کرده است، به مکان‌های مختلفی می‌رود: اگر دادستان کل درگیر باشد به صندوق عمومی ایالت، یا اگر دادستان ناحیه مسئول باشد به خزانه‌داری شهرستان.